از دارآباد تا درازلش (970325)

می دانستیم فردا یک روز با هوای مطبوع خواهد بود. لذا برآن شدیم مسیری زیبا را برای کوهپیمایی انتخاب کنیم و انتخاب ما از دارآباد تا عمق نهرهای پرآب کوهستان بود.

بر اساس برنامه ریزی قبلی صعود را ساعت ۶.۱۰ صبح ازمیدان دارآباد شروع نمودیم در مسیر سنگفرش ادامه دادیم ، در منطقه "سربند غلاک" دقایقی توقف نموده و نقشه کوهستان توچال و مسیرها را مطالعه نمودیم . در ادامه را از کنار تقاطع "سر یال شن سیاه " گذشته و به موازات دره و جریان آب پیش رفتیم .

گلهای ختمی با رنگهای زیبا و متنوع جلب توجه می نمود . از منطقه "دو آب سیر دورود" که در آنجا  مسیر دره و آبشار "کبوترخان" جدا می شد گذشته و در مسیر شیب دار و مارپیج پیمودیم و " گرده کبوترخان" را پشت سرگذاشتیم. نوار سبز درختان در مسیر آب ، گویی رگه حیات را در دل کوهستان سنگی و سترگ دوانده بود . در ادامه مسیر به مزرعه گل ختمی رسیدیم و اراده گروه بر آن قرار گرفت تا تصویر خود در کنار این پهنه زیبا ثبت نمایند .

همچنان با صلابت به راه خود ادامه دادیم تا در ساعت ۴0. 7 آبشار" چال مگس" را با ریزش زیبای آب مقابل خود یافتیم .مسیر در سمت چپ به صورت دیواره و صخره ای بود که به کمک طناب از آن بالا رفته و بسوی "هفت حوض " پیش رفتیم .

 همچنان به موازات دره پر آب پیش رفته و لحظات را ثبت نموده و "چشمه سر هفت حوض " را نیز پشت سر گذاشته و ساعت ۴0. 8 به منطقه "باغچه خلیل " وارد شدیم که در آن انبوه درختان گردو نظرمان را جلب نمود و محیط را برای صرف صبحانه مناسب تشخیص دادیم .

پس از صرف صبحانه و چای کیسه ای مخصوص در ساعت 9.10 در امتداد رودخانه به سوی مقصدی نامعلوم ادامه داده و همزمان از زیبایی مسیر لذت برده و در هر فرصتی لحظات خاطره انگیز را به ثبت رساندیم . در راه مار خوش خط و خالی را دیدیم که وحشت زده از خطر انقراض خود در سوراخی در پشت یک سنگ مخفی نمود .

ساعت ۱۱ روبروی دیواره ضلع شمالی اتراق و به خوردن و آشامیدن مشغول شدیم و ساعت ۱۱.۲۰ به سمت شمال و در مسیری که شیب فزاینده ای داشت پا کوبیدیم . در دیوار روبرو خط سفید جریان آب زیبایی خاصی به کوهستان می بخشید .

در ساعت 11.40 به سمت چپ متمایل شده و در امتداد دره پیش رفتیم ، از نهر آب گذشته و روی تیغه ادامه داده وبا گامهای استوار به سوی خط الراس پیش رفتیم .

حدود ساعت ۱۲ با کمال ناباوری تصمیم به برگشت گرفته شد ، در این وضعیت غم واندوه به سنگینی کوه توچال برشانه های من سنگینی میکرد .

با فرود در دره  مسیر برگشت را به سمت شرق و به سوی دراز لش تغییر دادیم . مسیر با پوشش گیاهی کوتاه و با شیب به سمت بالا را ادامه دادیم.

در مسیر روی یک صخره تنها یک "اگاما " که نوعی مارمولک است مغرورانه و با گردنی افراشته از گوشه چشم ، ما میهمانان ناخوانده را می پایید و نگاهش چقدر تحقیر آمیز بود .

ساعت ۱۴.۳۰ کنار باغ با چند نفر کوه گرد که از دوستان عالیجناب تاجبخش بودند عکس یادگاری گرفتیم و نهایتا ساعت ۱۵ به چشمه دراز لش با ارتفاع 2379 متر که درختان زیادی آن را احاطه نموده و محیط دل انگیزی پدید آورده بود رسیده و جهت صرف نهار اتراق نمودیم .

در آنجا آقای ایرج صفا ،دوست اقای امیر هراتیان به ما دم کرده آویشن و چای کوهی داد که نوشیدیم و بسیار لذت بخش بود .

ساعت ۱۴.۰۵ پس از گرفتن عکس در زیر سایبانی زیبا به سمت پایین و با شیب تند ادامه داده و پس از طی مسافتی مسبر زیگزاگ شروع شد .

در ساعت ۱۷ منطقه سربند غلاک رسیده و با یک سگ از نژاد اشرافی آشنا شدیم و پس از لختی استراحت در ساعت ۱۷.۰۵ حرکت نموده و در ساعت 17.30 به مبدا صعود –میدان دارآباد رسیدیم و با شادمانی و مغرور از نتیجه پیکار با کوهستان سترگ راه خانه را در پیش گرفتیم.