قله بزمچال - میانرود 1400.3.28

 

لیدر و راهنما : استاد تاجبخش

همنوردان : 5 نفر

عکس : مجتبی عارفی

گزارش : محمود غرات

 

 

با تشکر ویژه از آقای پاکزاد عزیز...

 

                         به نام خداوند بخشنده و مهربان

 

جمعه ۱۴۰۰/۳/۲۸ صعود قله ی بزمچال

ساعت ۵ صبح روز جمعه طبق برنامه همراه دوستان به سمت جاده هزار حرکت کردیم. بعد از گذشتن‌ از بومهن ، رودهن در امام زاده هاشم توقفی ۱۰ دقیقه ای داشتیم، هوا بسیار خنک بود و هوا هنوز کاملا روشن نشده بود.

در ادامه ی مسیر ، سه کیلومتر بعد از امام زاده هاشم و منطقه ی آبعلی به دره ای به نام دره مرغی رسیدیم که در ابتدای دره معدن شن و ماسه وجود دارد و یک سوله ی بزرگ‌ آبی رنگ هم در ابتدای مسیر قرار دارد.

 

 

ماشین را کنار معدن پارک کردیم و از داخل دره رود زیبایی که آب زلال ‌و خنکی داشت 6.40 صبح حرکت را آغاز کردیم.

کنار رود گیاهان خودروی زیادی مانند پونه ، چای کوهی ، آویشن، بولاغ اوتی و مرزه…. رشد کرده اند.

بعد از حدود یکساعت حرکت در دره و کنار رود به دشت زیبایی پوشیده از گیاهان و گلهای رنگارنگ که ارتفاع بعضی از آنها به ۱/۵ متر هم می رسید، رسیدیم و برای صبحانه توقفی کوتاه کردیم .

 

 

ساعت 8.25  حرکت در داخل دره و سپس به سمت دامنه ی خط الراس  را ادامه دادیم.

 

 

بعد از مقداری کوهپیمایی به مسیری با شیب تند و ریزشی رسیدیم و با عبور از این منطقه، پس از ۲ ساعت وارد خط الراس دوبرار شدیم.

روی خط الراس قله ی دماوند خیلی نزدیک به نظر می رسید، حتی مسیرهای خاکی اطراف قله هم دیده می شدند، منظره ی بسیارچشم نوازی بود.

از روی خط الراس به سمت غرب حرکت کردیم ، به اولین سنگچین‌ که قله ی میانرود بود ، رسیدیم ، برای استراحت کمی توقف کردیم و چندتایی عکس برداشتیم.

 

 

سپس مسیر خط الراس را ادامه دادیم. در طی مسیر چندین سنگ چین دیگر هم وجود دارد که علامتهای مسیر می باشد.

با ادامه حرکت به سمت قله ی بزمچال ساعت 11.45 به قله رسیدیم.

قله ی بزمچال بنا به تابلو  3430  متر ارتفاع دارد.

قله بزمچال از سمت شمال به جاده ی هراز و شهر پلور و از غرب هم به جاده ی هراز و از شرق به وسیله ی خط الراسی طولانی به امین آباد و از جنوب به امامزاده هاشم منتهی می شود.
 

 

حدود نیم ساعتی روی قله توقف داشتیم و کمی استراحت کردیم و عکس یادگاری برداشتیم.

از آنجا که در طول مسیر خسته و گرمازده شده بودیم  آب آلبالوی بسیار خنک که آقای عارفی همراه خودشون آورده بودند بسیار چسبید.

 

 

مسیر بازگشت را طبق نظر استاد از مسیری متفاوت و به صورت شن اسکی که روش مورد علاقه ی استاد هست، شروع کردیم .

مسیر سخت و با شیب تند به سمت پایین بود.

 

 

ساعت  14.10 به معدن رسیدیم و سوار ماشین شدیم و به سمت تهران حرکت کردیم. 

از آقای سهرابی دوست عزیزمان که در مسیر یابی از ایشان راهنمایی گرفتیم هم تشکر می کنم.

                                                                محمود غرات

                                                           

                           

منبع : گروه کوهنوردی پرسون - پنجره ای به کوهستان
لینک این مطلب : http://www.window2mountains.com/p528