برنامه : دره دارآباد به قله لزون شرقی 96.6.17
لیدر و راهنما : استاد تاجبخش
عکس : کشانی - گلزاری
همنوردان : 9 نفر
گزارش : مجید کشانی
کوهنوردم
من دردامن طبیعت زائیده شدم
که چون دامن مادر پاک وباصفاست
بسترم صخره های سرسخت کوهستان
نه حریر رنگارنگ ومخمل چین وفرنگستان
من میروم با کوله بار عشق
باکوله باری ازخاطرات همراه یاران باوفا
که چه زیباست
دشتها، صخره ها ،قله ها وغارها
وچه زیبا تر .
چشمه ها وآن شقایق ها
وگلهای روئیده دردل صخره ها
بی نیاز باغبان وبی منت دستانِ ما
وچه زیباست بایاران بودن درکنار لاله ها ونهرها
وچه زیبا تر خدارا بهتر دیدن وبهترشناختن درقله ها
دورازبدیها - دور ...
شاعر کریم لقمانی
همواره گذر از دره ی زیبای دارآباد یکی از برنامه های کوه پیمایی بوده که بسیار مورد علاقه ی دوستداران طبیعت است که علاقمندان به طبیعت زیبا نمیتوانند لذت گشت زنی در این مسیر را از یاد ببرند.
ساعت 6 صبح روز ۱۷ شهریور از پارکینگ دارآباد به همراه دوستان و همنوردان همدل حرکت خودمان را آغاز کردیم، بعد از مجتمع پذیرایی کافه سربند غلاک که گروه معمولا در آن توقف کوتاهی دارد و از سرویس های مختلف آن بهره میبرد .
با ادامه کوهپیمایی در مسیر عمومی دره دارآباد، کمتر از یک ساعت به چشمه پرآب و گوارایی بهنام “چشمه جهان” در ارتفاع 1950 متر رسیدیم. پس از آشامیدن از آب گوارای چشمه جهان و اندکی استراحت کنار سنگهای بزرگ مجاور این چشمه، به راهمان ادامه دادیم و کمی جلوتر به “آبشار چال مگس”( مگس در اینجا به معنای زنبور عسل است ) در ارتفاع حدود 2100 متر، رسیدیم.
بعد از چال مگس مسیر کمی ناهموار شده و مقداری دست به سنگ شدیم و به “هفت حوض” رسیدیم.
در دره دارآباد هر چه که به جلو میرفتیم چشماندازهای مسیر تغییر کرده و بر زیبائیهای آن افزوده میشد. قبل از باغچه خلیل مسیر پاکوپ در امتداد رودخانه را ادامه دادیم که کمی بالاتر به دشت کوچکی رسیدیم. دشت زیبایی که عقل و هوش هر بیننده ای را می برد.
(باغچه خلیل در ارتفاع 2300 متر، باغی است نهچندان بزرگ اما سرسبز و زیبا در حاشیه دره و رودخانه دارآباد. در روزهای گرم بهار و تابستان میتوانید زیر سایه خنک درختان آن به استراحت پرداخته، از آب گوارای چشمه بالای باغچه نوشیده و از سکوت و آرامش این مکان باصفا نهایت لذت را ببرید. باغچه خلیل مکان مورد علاقه و مقصد نهایی برخی از مشتریان همیشگی دره دارآباد است)
حدود ساعت هشت در دشت فوق الذکر در جوار منطقه باغچه خلیل به توصیه جناب تاجبخش که مسولیت لیدری گروه را دارند استراحت کردیم و مشغول صرف صبحانه شدیم ، صبحانه در گروه پرسون جذابیت خواص خود را دارد ، کمتر کسی را می توان یافت که دوستان دیگر را در صبحانه خود شریک نکند ، خلاصه کوهنوردی ما ناخواسته با ناخونک ها به صبحانه رفیق و تعارف های بی دریغ دوستان همراه است و خلاصه کنم اگر حواسمان جمع نباشد گرفتار پرخوری میشویم.
پس از صرف صبحانه مسیر را در دره آب زندگانی ادامه دادیم تا حدودا به ارتفاع 2600 متر رسیدیم. در اینجا که تقریبا انتهای دره است وارد دره گردگور شدیم که مسیر سنگلاخی و صعبالعبور شد.
از میان صخره ها راه می جستیم و در ادامه پای در مسیر گردنه پیاز چال گذاردیم و با افزایش ارتفاع به گردنه زیبای پیازچال رسیدیم.
در شرق سد لتیان و در جهت شمال شرقی قله دماوند خود نمایی می کردند. در شمال هم کوه های منطقه فشم دیده می شدند.
در مسیر حرکت به سمت قله لزون در ساعت 13.15 با کسب اجازه از لیدر محترم تصمیم گرفتم در منطقه چشمه پیازچال به استراحت پرداخته و گروه را همراهی نکنم.
لازم به ذکر است که چشمه پیازچال یکی از مناطق دید و بازدید کوهنوردان مختلف که این منطقه بخاطر چشمه زیبای آن ، کوهنوردان بسیاری به خود دیده و محلی برای گفتگو و خوش و بش و وقت گذرانی های مفید ما بین کوهنوردان است.
گروه بعد از کمتر ازیک ساعت یعنی ساعت 14.10 موفق به صعود قله لزون شرقی با ارتفاع 3600 شد .
چه صعود شاد و پر انرژی بود... گروه در حالی که سر از پا نمی شناخت مشغول گرفتن عکس های یادگاری شد. بعد از چندین عکس و با توقف کوتاهی در فضای سنگ چین روی خط الراس لزون بلافاصله عازم بازگشت از قله شد که راس ساعت 15.30 به منطقه زیبای چشمه زیبای پیازچال رسید و شروع به صرف نهار شد .
گروه بعد از یک ساعت که صرف نهار و استراحت کرد در ساعت چهارو نیم راهی بازگشت از طریق پناهگاه کلکچال و برج کلکچال شد.
در بین راه گفتگوهای شاد و کری خواندن های مدام مابین اعضا برقرار بود و در ادامه مسیر بازگشت از گلاب دره که هوا رو به تاریکی میگذاشت.
ساعت هشت شب بعد از یک برنامه 14 ساعته طولانی گروه به کنار مینی بوس در گلاب دره رسید.