برنامه : کویر ورامین - قله طلا    90.10.23

سرپرست : استاد تاجبخش

مسئول فنی برنامه : آقای علی افشاری(رئیس هیئت کوهنوردی ورامین – مسئول تربیت بدنی دانشگاه ازاد پیشوا)

راهنمایان برنامه : آقایان محمد رضا صدیقی و قاسم شمسی

عکاس : عباس حاجی زاده ( با تشکر از علیرضا - آنی و زهرا)

گزارشگر : آقای علی کلایی ( از دوستان ورامینی مان)

 

هزینه برنامه : 5000 تومان

 

...بفرمایید دوستان...

بفرمایید...مهمان مایید به صرف یک برنامه کویری هیجان انگیزناک!

گزارش صعود به قله طلا(تاج خروسی)در ارتفاعات مکرش(makresh)در 20 کیلومتری  شرق پیشوا

 

روز جمعه 23/10/90 گروه کوهنوردی منطقه ی 16 شهرداری تهران به سرپرستی حاج آقا تاج بخش از پیشکسوتان این رشته ی ورزشی، همچنین گروه وارنای ورامین و باران پیشوا به سرپرستی علی کلایی در قالب یک تیم 50 نفره متشکل از 40 نفر آقا و 10 نفر خانم ساعت 7:30 صبح از میدان شهید اردستانی پیشوا حرکت کردیم. پس از 30 دقیقه از بخش جلیل آباد در شمال شرقی پیشوا و روستای محمود آباد نو و روستای شور قاضی عبور کردیم.

بعد از عبور از شور و طی کردن حدود 3-2 کیلومتر در امتداد جاده ی آسفالته به طرف شرق بعد از گذشتن از یک کارخانه ی متروکه در سمت راست جاده ، به بستر یک رودخانه ی بدون آب رسیدیم.

چند صد متر بعد از رودخانه توقف کرده و حدود ساعت 8 صبح  در مسیری عمود بر جاده به طرف جنوب به راه افتادیم. با کمی پیاده روی در کویر (سمت چپ و در امتداد شرق) به مسیر پیچ در پیچ آبرفتی می رسیم که حاصل صدها سال عبور آب باران از دامنه ی کوه است.

بعد از حدود 2 ساعت به تپه هایی با خاک قرمز می رسیم سپس با بالا رفتن از یک یال ماسه سنگی به طرف جنوب شرق ادامه مسیر می دهیم.

1  ساعت دیگر لازم است تا با گذر از مسیری  با شیب تند به بلند ترین یال قرمز برسیم. اکنون قله طلا را با فاصله ی یک دره ی عمیق می بینیم. با گذر از این دره به شیب تند قله میرسیم. با صد متر تراورس به طرف چپ، در مسیر صخره ای با سنگ های ریزان در همان امتداد(شرق) پیش میرویم تا به یال تاج خروسی قله برسیم.

تا رسیدن به بالا ترین نقطه ی قله چند دقیقه بیشتر نمانده ، تا نظاره گر شکوه دشت "مکرش" در جنوب آن باشیم.( ساعت 1 بعدازظهر)

 

بعد از کمی استراحت ،گرفتن عکس و اجرای دسته جمعی سرود "ای ایران" در ساعت 1:30 آماده ی بازگشت شدیم و ساعت 6 عصر بود که به مبدا حرکت رسیدیم.

تذکر : در مواقع بارانی به خاطر گل و لای حاصل از ریزش باران رفتن به منطقه بسیار مشکل می باشد. لازم به ذکر است بهترین زمان رفتن به این منطقه اواخر پاییز و فصل زمستان می باشد.

 

 

                                           تهیه ی گزارش : علی کلایی

 

 

 

چند نکته آتیه ای:
1.دیدن صحنه زیبای طلوع کویری خورشید و مناظری مدهوش کننده از قله های اطراف تهران ( توچال و شاه نشین - پلنگچال و دوشاخ -بند عیش و...) و البته دماوند همیشه سرفراز که قبل از رسیدن به قله همراهمان بود و با رسیدن به قله در هاله ای از غبار فرو رفت... قابل توصیف نیست...باید بودید و می دیدید.

2.این برنامه ترکیبی بود از کویر نوردی- کوه پیمایی -عبور از باتلاق! و مناطق صعب العبور ریزشی با فراز و نشیب های متعدد و البته بسیار بسیار مهیج که مجددا آنهم قابل توصیف نیست ... باید بودید و ...

3.دیدار از این کویر زیبا را به تمامی کوهنوردان توصیه می کنم. منطقه ای بسیار بکر و دیدنی و سنگها و صخره هایی با اشکال عجیب و غریب که لذت کوهنوردی را  برایتان مضاعف خواهد ساخت.البته حضور راهنما ضروری است و می بایست کلیه تجهیزات کوهنوردی را نیز به همراه داشته باشید.

4. آمار عکسهای برنامه که حوصله تان را سر نبرد؟! هان ؟! عکسها چنان زیبا بود که از هیچکدام نتوانستم بگذرم!چه کنیم! کویر ندیده ایم ! بس که هر هفته در میان یک متر برفیم!

و هنگام بازگشت از این برنامه هیجان انگیز چنان سرمستیم که زمزمه های دوستان از " پارسال بهار دسته جمی...." یکباره  به نوحه های عزاداری تبدیل میشود !!!حالا شما حساب کنید درجه سرخوشی را!

 

                                    (عکس هفته)

                                      "بدون شرح" 

 

...با تشکر از میزبانی دوستان ورامینی  مخصوصا آقایان برادران کلایی و افشاری و به امید برنامه های مشترک بعدی.

منبع : گروه کوهنوردی پرسون - پنجره ای به کوهستان
لینک این مطلب : http://www.window2mountains.com/p110