A blind person asked GOD: "Can there be anything worse than losing eye sight?"
He replied: "Yes, losing your vision!"
پس از گذراندن چندين برنامه سنگين اين بار استاد تصميم گرفتند كه برنامه اي نسبتاً سبك( يادآوري: در ادبيات استاد لغت به معناي واقعي سبك وجود ندارد) برگزار كنند.
طبق معمول ساعت حركت 6 صبح از جلوي فرهنگسراي بهمن بود اما بخاطر تاخير اتوبوس ساعت 6:25 به همراه يك گروه پر انرژي به طرف سرخه حصار حركت كرديم. ساعت 7:10 در ابتداي پارك، برنامه با يك مراسم معارفه آغاز شد.
سرخه حصار يكي از قديمي ترين شكارگاه هاي ايران محسوب مي شود كه در شرق استان تهران در ارتفاع 1547 متر از سطح دريا واقع گرديده است و مساحت آن 9168 هكتار مي باشد و در سال 1361 عنوان پارك ملي را به خود اختصاص داد .
اين منطقه نيمه كوهستاني و نيمه خشك مي باشد به همين علت در طول مسير چشم اندازي جز منطقه كوهستاني وجود ندارد اما از آن جايي كه اين پارك زيستگاه آهوان مي باشد مي توان به اين نكته اشاره كرد كه در طول مسير رمه هايي از آهوان خوش خط و خال در دامنه كوه نظر كوهنوردان را به خود جلب مي كرد.
بعد از يك كوهپيمايي نسبتاً سبك در زیر آفتاب در ساعت 9:45 به محوطه اي سرسبز و سایه ای دلچسب كه چشمه اي از آنجا عبور مي كرد، رسيديم و يك ساعتي را براي صرف صبحانه در آن منطقه درنظر گرفتيم .
پس از صبحانه در ساعت 11 بر اساس پيشنهاد استاد يك گروه 15 نفره به قصد تمرين سنگ نوردي آماده حركت شديم .زيرا بافت اين ناحيه كوهستاني است مي توان يك تمرين عالي در حيطه سنگ نوردي داشت.
به دليل علاقه وافر استاد به سنگ نوردي اين تمرين در سه مرحله نسبتاً دشوار صورت گرفت كه در مرحله نخست 15 نفر و در مرحله دوم و سوم با صلاحديد استاد گروه به 11 نفر تقليل يافت. اين مرحله از سنگ نوردي به مانند سنگ نوردي ديواره شروين به حول و قوه الهي با موفقيت انجام گرفت.
راس ساعت 13 گروه 11 نفره به ساير اعضا پيوست .در اين مدت دوستان بساط ناهار را فراهم كرده بودند و البته شايان ذكر است كه همه گروه به يك جوجه كباب حسابي به ميزباني آقاي ابراهيم حاجي زاده به مناسبت تولدشان دعوت شده بودند.
پس از صرف ناهار و تبريك و شادباش به ايشان به دستور استاد جهت meditation به سایه سار دیگری که قبل از چشمه قرار داشت رفتيم و طبق فرمايش استاد همه افراد بر روي زمين دراز كشيدند و فقط به صداي باد و نواي جويبار گوش سپردند( البته برخي از دوستان از فرصت استفاده کرده و به خواب عميقي فرو رفتند!)
بعد از اين مرحله و صرف ميوه راس ساعت 15 گروه عزم بازگشت كرد و تمام مسير بازگشت با شادي و سرور سپري شد و ساعت 5:30 همه سوار بر ناناز (اسم ماشين گروه!) شديم.
برخي از دوستان به عنوان حسن ختام برنامه، گروه را بستني ميهمان كردند و سرانجام ساعت 6:10 به جلوي فرهنگسرا رسيديم و بار ديگر به ياري حق برگي از خاطرات اين گروه ورق خورد.
«خدا آزادي را آفريد و بشر بندگي را » امرسون
