و اما برنامه زرین کوه...
زرین بانو را هم مدتها بود که زیر نظر داشتیم...گزارش می خواندم و می دانستم که چندین مسیر دارد و مانده بودم که برای اولین صعود کدامین مسیر را انتخاب کنیم...با جمع آوری اطلاعات از راههای مختلف بالاخره به این نتیجه رسیدم که مسیر خسروان مسیر مناسب تر و سرراست تری هست و این شد که صبح روز 18 تیر به طرف خسروان به راه افتادیم...
بعد از گذشتن از شهر دماوند وارد فرعی خسروان شدیم و به انتهای ده رسیدیم...تابلوی خیابان زرین کوه را که دیدم دانستم که درست آمده ایم...
ساعت 6.40 صبح
با سوال از یک کارگر محلی حدود مسیر را یافتیم و از همان ابتدا دامنه ای با شیب تند را بالا رفتیم....این دامنه بدون پاکوب مشخص - خشک و ریزشی بود که ما را به سختی ولی بالاخره به روی یال قله رساند..
روی یال که رسیدیم قله خودنمایی می کرد (که البته بعدا دانستیم قله فرعی ست) پاکوب ضعیفی هم رویت شد ...راه را یافته بودیم - جهت حرکتمان هم مشخص شد...
روی یال به راه افتادیم...فراز و نشیب زیاد داشت...هر سربالایی با فرودی به گردنه ای ختم میشد و دوباره سربالایی...بین راه صبحانه ای مختصر هم صرف شد و بالاخره به آخرین گردنه و پای قله فرعی رسیدیم...
اینجا در واقع تلاقی مسیر خسروان و دره آیینه ورزان به زرین کوه بود...این مورد را با دیدن گروه کوهنوردی که به سختی شیب دره سمت چپ را بطرف گردنه طی می کردند دانستیم...
بهرحال شیب تند و اصلی قله تازه از اینجا شروع شد...مسیری با پاکوب ضعیف و دامنه ای خشک و ریزشی که با چندین نفس گیری کوتاه بالاخره طی شد و به قله فرعی رسیدیم.
در اینجا تابلوی اصلی قله هم به خوبی دیده می شد و با دیدن دو نفر که از دره سمت راستی صعود می کردند متوجه مسیر جابان به زرین کوه هم شدیم ...
با دیدن تابلوی قله انرژی مضاعف گرفتیم و دوان دوان روی خط الراس به طرف زرین بانو براه افتادیم...
ساعت 13.30 روی قله اصلی بودیم...شاد و سرخوش ... از آن بالا دریاچه تار و هویر را دیدیم و گل از گل مان شکفت و دیواره ریزشی پشت قله ، دیواره علم کوه را به یادمان آورد...
زرین‌کوه با بلندای ۳۸۵۲ متر بلندترین قله خط‌الرأس زرین‌کوه از رشته‌کوه‌های فیروزکوه است و در جنوب دریاچه‌های تار و هویر و در شمال روستاهای خسروان و آینه ورزان از توابع شهرستان دماوند جای گرفته است. گستردگی این رشته از شهر دماوند تا پل دلیچای است.
مسیرهای صعود به قله زرین‌کوه
قله زرین کوه را از چهار مسیر می‌توان صعود کرد. سه مسیر از یال‌های جنوبی و یک مسیر از یال شمالی
۱- شایع‌ترین مسیر صعود به این قله روستای خسروان است که توسط دو یال به یال زیر قله می‌رسد.
۲- مسیر روستای آینه ورزان اغلب در زمستان صعود می‌شود که خطر ریزش بهمن در این مسیر بسیار کم است.
۳- مسیر روستای جابان که از یال جنوب شرقی به قله زرین کوه می‌رسد.
۴- یال شمالی از دریاچه تار صعود می‌شود. این مسیر برای فرود در تابستان بسیار مناسب است.
نیم ساعتی را به عکسهای یادگاری و خوش و بش با کوهنوردانی که از اطراف و اکناف به زیارت قله آمده بودند گذراندیم و باز هم وقت فرود شد...
راه رفته را بازگشتیم و شیب تند دامنه ها و فراز و نشیبهای دوباره...بی آبی هنگام برگشت هم دردسر مضاعف شد و خاطره ای به یاد ماندنی و بهرحال ساعت 6 بعدازظهر تشنه و خسته به ابتدای مسیر رسیدیم و از چشمه سیراب شدیم و دل آرام ...
و این بود داستان زیارت زرین بانووو....
تا بعد
آتیه
