برنامه تیزاب به خط الراس دوبرار - لاسم

رشته کوه دو برار از روستای پلور در جاده هراز آغاز و تا روستای هرآنده و نمرود کشیده شده است. قلل بزمچال ، میانرود ، نور ، لاسم ، چنگیزچال ، پروانه ، انگمار، دوبرار، سوزچال، رخش، کمرپشت، قره داغ، اسب گیرون، کلاهون، و چهل چشمه به ترتیب از غرب به شرق کشیده شده است

 قله دو برارشرقی و غربی با ارتفاع 4080 و 4082 بلندترین قله این خط الراس میباشد. علت نامگذاری این خط الراس هم به این دلیل میباشد. به این خط الراس ماز هم می گویند. ماز مخفف کلمه مازندران میباشد. در حقیقت این خط الراس مرز بین مازندران و دماوند میباشد.

 پیمایش کل خط الراس دو برار در خرداد و تیر طی 3 روز قابل اجرا میباشد.

 جمعه ساعت 5/30 صبح با دوستان به طرف شهر دماوند حرکت کردیم. پس از میدان فرامه یا امام خمینی وارد بلوار شهرداری شدیم و بعد از بیمارستان حضرت فاطمه به تابلویی رسیدیم که مسیر تیزاب و دشت مزار را نشان می‌داد. سمت راست به طرف تیزاب رفتیم و در ابتدای جاده خاکی تیزاب ماشین را پارک کرده و7.15 صبح به راه افتادیم.

البته می توان جاده خاکی را با ماشین طی کرد و کنار واحد پذيرايي تیزاب  پارک کرد.

 پس از جاده خاکی به طرف پایین و کنار رودخانه حرکت کردیم.

بعد از گذر از رودخانه به طرف آبشار حرکت کردیم ولی به دلیل اینکه از خود آبشار مسیر صخره ای و صعب العبور میشود قبل از رسیدن به آبشار به طرف چپ و به طرف فنس که دور یک زمین کشیده شده بود حرکت کردیم.

از کنار فنس به طرف بالا حرکت کردیم تا به دامنه کوه وپاکوبی رسیدیم که ما را وارد یک شیب تند کرد. به بالای دامنه که رسیدیم در مسیر پاکوب دو مرتبه به پایین سرازیر شدیم .در تقاطع دو دره که آب از هر دو دره جاری بود در سایه درختان صبحانه را صرف نمودیم.

ظاهرا این منطقه را پشت بند تیزاب می نامند.

ساعت 9/30 به راه افتادیم. پاکوب ازکنار آب و بداخل دره  ادامه پیدا می کرد. با کمی پرس و جو از طبیعت گردان منطقه راه را پیدا کردیم.

می دانستیم که باید یک تپه بزرگ را دور بزنیم. از دو طرف هم پاکوب داشت. ما مسیر سمت چپ را انتخاب کردیم و به دامنه زیر خط الراس ماز رسیدیم. شیب تند و نفس گیری تا خط الراس وجود دارد.

با پیمایش این شیب تند که پاکوب واضحی هم نداشت و در واقع شن اسکی به سمت بالا بود ساعت 13 روی خط الراس قرار گرفتیم . قله باشکوه دماوند روبروی ما خودنمایی میکرد.

 نیم ساعتی روی خط الراس به استراحت و گرفتن عکس از دماوند مشغول شدیم. آقای عارفی هم زحمت کشیده و با آب البالو از دوستان پذيرايي کردند که خیلی چسبید.

دامنه برگشت مجددا شیبی تند داشت ولی در بعضی مناطق پوشیده از گیاهانی مانند آویشن ، خیارک ، پونه ، سیرک و بومادران بود. در برگشت کمی  آویشن و سیرک چیدیم.

ناهار را در همان محل صبحانه زیر سایه سار درختان و کنار رود جاری صرف نمودیم و دوباره دره را به سمت بالا پیمودیم و با طی مسیر رفته  ساعت 17.15 به محل پارک ماشین خود رسیدیم و به طرف تهران حرکت کردیم.