روز جمعه ساعت 7:30 در اولین برنامۀ رسمی بهارۀ گروه، از پای کوه دارآباد به امید صعودی زیبا به قلۀ دارآباد با ارتفاع 3170 متر از سطح دریا، همراه با 35 نفر از دوستان همنورد شروع به حرکت کردیم. پس از عبور از تابلوی راهنما در ابتدای مسیر و گذر از قهوه خانه، از مسیر صعود زمستانی به سمت چشمۀ درازلش حرکت کردیم. بیشتر مسیر دارای شیب نسبتاً تندی بود. در ساعت 9:30 به پای چشمه رسیده و پس از توقفی نیم ساعته برای صرف صبحانه، در ساعت 10 به قصد قله، آمادۀ حرکت شدیم.

در ساعت 12.30 ، پس از 2 ساعت و نیم کوهپیمایی گروه 35 نفره ما همگی به خط الراس قله دار آباد رسیده و به علت وزش باد بسیار شدید در خط الرأس قلۀ دارآباد در ارتفاع 2980 متری، گروه با صلاحدید حاج آقا تاج بخش تصمیم به بازگشت از همان مسیر گرفت. در میانۀ مسیر برگشت از سمت راست، در ساعت 14 کنار چشمۀ کلنو در میان درختان و صدای گوش نواز آب، برای صرف ناهار توقف کردیم. با استراحتی 1 ساعت و 20 دقیقه ای در زیر آسمان آبی و ابرهای بازیگوش، گروه برای ادامۀ مسیر بازگشت از سمت دره به طرف پایین کوه که بیشتر به صورت شن اسکی بود، آمادۀ حرکت شد.

آبشارهای نارون، تنگه خشکه، طراوت زمین و هوای دلپذیر، دل کندن و جدا شدن از کوهستان را سخت می کند. با رسیدن به پای کوه در ساعت 18 به امید صعودی دیگر و دیدار اعجازهای طبیعت، روانۀ ماشین شدیم.