بنام خالق زیبایی
جمعه ۲۲دی ماه ۱۳۹۶ برنامه کویر وصعود ب قله طلا
ساعت ۵ صبح با مینی بوس از فرهنگسرای بهمن ب طرف جاده ورامین و شهر پیشوا حرکت کردیم. در پیشوا به دوستان گروه کوهنوردی سیمرغ پیشوا ملحق شدیم و مسیررا ب سمت روستای جلیل آباد و جاده چشمه نادی-شورقاضی-ایوانکی ادامه دادیم .درمیانه راه وارد فرعی خاکی شدیم و چند کیلومتری با مینی بوس رفتیم تا به مکانی مناسب برای پارک رسیدیم.
درساعت ۷ مسیر صعود را پس از معارفه و خوش و بش و در هوایی پاک با همنوردان پیشوا آغاز کردیم. مقداری از راه در مسیر خشک شده بستر رودخانه ای طی شد، که ب دشت مکرش جاری میشود.
ساعت۹ توقفی نیم ساعته برای صبحانه کرده و در ادامه وارد شیب تندی با خاک روان و شن اسکی شدیم ک واقعا عبور ازآن مشکل بود،با همت همنواردان همگی ب سلامت ب بالای یال رسیدیم.
در اینجا فرصت را غنیمت شمرده ونکات مهمی ک میتواند کمکی ب همنوردانی ک قصد صعود ب این قله را دارند،اشاره میکنم.
ارتفاع شروع صعود ۹۰۰ متر و ارتفاع قله ۱۴۵۰ مترمیباشد ک علیرغم ارتفاع کم مسیری۱۸کیلومتری و طولانی را باید پیمود.
نامهای دیگر قله مکرش،تاج خروسی میباشد، این قله شاید برای بسیاری از کوهنوردان ناشناخته باشد و بیشترکوهنوردان همین منطقه از آن بهره میبرند،
از اواسط فصل بهار با توجه ب گرمای شدید منطقه تا اواسط پاییز صعود ب این قله پیشنهاد نمیشود وبیشتر صعود زمستانه پیشنهاد شده ک آن هم با توجه ب نوع خاک منطقه دراثر باراش باران راه رفتن را بسیار دشوارو خطرناک میکند حتما شرایط هوایی سنجیده شود،
وجود یک راهنما ک مسیر را قبلا طی کرده باشد ب علت شباهتهای زیاد کویر بی تاثیر نبوده و در قسمتهایی ازکنار دیواره هایی عبور میکنیم ک هیچگونه تکیه ای از ناحیه دست ب آنها نمیشود کرد و مسیر قله تا حدودی فنی است، منطقه در مسیر جاده ابریشم بوده و در بالای قله آثار حفاری غیر مجاز ب چشم میخورد.
ساعت ۱۱:۵۵روی قله درکنار تابلوی یادبود دکتر بروجردی یکی از همنوردان پیشوایی هستیم ک متاسفانه در قله لنین جان خود را از دست داده اند و تابلو ب تازگی توسط گروه سیمرغ پیشوا نصب شده است.
پس از گرفتن عکس و کمی استراحت استاد مسیربرگشت را مسیری غیر از مسیر رفت انتخاب کردند، مسیر کویری ک فقط چشمها بیانگر زیبایی آن بود و هیچ نوشته ای قادر ب توصیف آن نیست.
ساعت ۱۴توقفی ۴۰دقیقه ای برای ناهار داشتیم و باز راه را دردره ای ک معلوم است محل عبور آب بوده است ادامه میدهیم واستاد هشدار میدهند ک همنوردان ب علت امکان وجود حیوانات وحشی ازهم دور نمانند.
بالاخره وارد دشتی میشویم وچند دقیقه ای جهت ریلکسیشن دراز کشیده واز سکوت منطقه لذت میبریم در ادامه موتور سوارانی را میبینیم ک آنها هم ازصدای گاز موتورهایشان لذت میبردند😁
در پایان مسیر همنوردان پیشوا با دوغی محلی از ما پذیرایی کردند از همراهی و زحمات این دوستان بسیار سپاسگذاریم و در ساعت ۱۶:۴۵ شکرخدا همگی در صحت و سلامت سوار مینی بوس گروه شده و ب تهران باز میگردیم .
ب امید صعود با لذت دیگر
امیر هراتیان
