درباره آتشکوه:
قله آتشکوه با ارتفاع ۳۷۵۰ متر که در همین برنامه با جی پی اس توسط جناب پاکزاد ثبت شده ، بلندترین قله منطقه افجه لواسانات بر روی خط الراسی است که از پیرزن‌کلوم و مهرچال در غرب به آتش کوه رسیده و ادامه آن به سمت شرق به ریزان و پرسون و سرسیاه‌غارها تا گاوبینی و فیل زمین و سیاه‌پلاس و گل زرد ختم می‌شود.
صعود این قله از دو مسیر تابستانی و زمستانی امکان‌پذیر است که تفاوت این دو مسیر از گردنه ساکا تا قله آتشکوه می‌باشد. در واقع از ابتدای مسیر تا گردنه ساکا تفاوتی در مسیر تابستانی و زمستانی وجود ندارد. در صعودهای زمستانی، مسیر صعود از گردنه ساکا تا قله بر روی خط‌الراس خواهد بود. بخش‌هایی از این مسیر تیغه‌ای است که به تیغه‌های آتشکوه مشهور می‌باشد. تردد از این مسیر در زمستان نیاز به تجربه، دانش و مهارت فنی و کوهنوردی دارد.
اما مسیر تابستانی این قله، از گردنه ساکا مسیری معمولی است ، البته قله آتشکوه از سمت قله ریزان نیز قابل صعود است.
قله آتشکوه به همراه سه قله ریزان و ساکا و پرسون قله‌هایی است که بطور معمول از مبدا روستای افجه صعود می‌شود. شاید بعد از مناطق کوهنوردی در شمال تهران، افجه یکی از پرترددترین مناطق اطراف تهران برای استفاده طبیعت گردها و کوهنوردها باشد.
شرح برنامه:
در این روزها هوای تهران گرمای رو به خنکی را تجربه می‌کند و انتظار دارم برنامه امروز نیز از این گرما و خنکی رو به زمستان بی‌بهره نماند.
ساعت ۴ و نیم صبح به سمت لواسان حرکت می‌کنیم و خود را به روستای افجه می‌رسانیم. حجم ماشین‌ها در انتهای روستا زیاد است و حکایت از جمعیت قابل توجهی است که برای تفریح یا کوهنوردی در منطقه حضور دارند. در ساعت 6.30 آماده شروع برنامه می‌شویم. انتهای خیابان اصلی افجه به سه راهی برگ جهان معروف است که سمت راست آن از روی پل به سمت روستای برگ جهان و سمت چپ آن که کوچه باغ بنه‌رود نام دارد به سمت دشت هویج می‌رود.
در ارتفاع ۲۰۶۰ متر صعود را شروع می کنیم و از کوچه باغ‌های روستا عبور کرده و با عبور از رودخانه کم آب که عرض وسیع آن حکایت دوران پر آب را حکایت می کند ، به سمت دشت هویج مسیر را ادامه می‌دهیم.
با ادامه راه از دو راهی سمت چپ در ساعت ۸:۱۵ به دشت سوستون رسیده و برای صبحانه توقف می‌کنیم.
از انجا که از برنامه جلو بودیم بدون عجله و سر فرصت صبحانه را صرف کرده و پس از آن در ساعت ۹ برنامه را به سمت قله ادامه دادیم. از دشت تا قبل از گردنه ساکا مسیر صعود قله آتشکوه با قله ساکا یکسان است. برای همین از بالای دشت به سمت غرب حرکت می کنیم.
عرق ریزان یال را طی می‌کنیم. با دشت کوچک سرسبزی مواجه شدیم که مورد استفاده گله گوسفندها و الاغ‌ها و قاطرهای همراه گله بود و طبق راهنمایی استاد گرامی جناب تاجبخش این منطقه به نام گوسفند سرای قاجاری معروف است.
از میان دره به سمت ابتدای خط الراس آتشکوه حرکت می‌کنیم. پاکوب سمت چپ مسیری است که یال را ادامه داده و به سمت گردنه ساکا و قله ساکا می‌رود.مسیر ما بیراهه ای از میانه دره با تخته سنگهای صاف و صیقلی ست که در اثر عبور آب پدید آمده...
در ادامه به مسیر پاکوب در امتداد خط الراس میرسیم و راه را ادامه می دهیم . در این مسیر با چند گروه دیگر نیز برخورد می کنیم و با ادامه این مسیر در ساعت 12.30 بر فراز آتشکوه قرار می گیریم.
لحظه صعود یکی از بهترین لحظاتی است که ما کوهنوردان تجربه می کنیم و غیر قابل توصیف است ، همه اعضا گروه غرق در نشئه صعود هستند و پیاپی مشغول عکس گرفتن های تکی و گروهی هستند .
بر روی قله باد نسبتا تندی می‌وزد و هوا را برای استراحت و دیدن مناظر اطراف کمی نا مطمئن می کند . گرچه غبار چندانی در هوا نیست و مناظر و قلل اطراف بخوبی قابل مشاهده می‌باشند.
تمام خط الراس آتشکوه که به قله‌های آن اشاره شد از شرق تا غرب قابل رویت می‌باشد. خط الراس خاتون بارگاه و خرسنگ و جانستون تا قله‌های برج و خلنو در شمال غرب، قله کافره و دشت لار (خشکه لار) و عقب‌تر از آن خط الراس دوخواهرون و قله آسمان‌کوه در شمال، خط‌الراس توچال در جنوب غرب، قله ساکا و سد لتیان در جنوب و قله دماوند در شرق بخشی از قله‌ها و مناظری است که از فراز آتشکوه دیده می‌شوند.
پس از استراحت و دیدن مناظر و خوردن تنقلات و عکاسی از مسیری که صعود کرده بودیم باز می‌گردیم. در ادامه از مسیر شن اسکی فرود می‌آییم ، برای صرف نهار 3 تا 3.45 بعدازظهر در دشت سوستون زیر درخت و در کنار کلبه یک مهندس بزرگوار - باغداری که از اهالی محلی و بومی است برای ناهار و نماز توقف می‌کنیم.
ساعت ۳,۴۵ دقیقه به سمت افجه به راه می‌افتیم. ساعت ۱۷,۱۵ دقیقه به محل پارک مینی بوس میرسیم و حرکت به سمت تهران.
نکات:
بعد از دشت هویج در طول مسیر قله آب وجود ندارد و لازم است به اندازه نیاز آب به همراه داشته باشید. پیمایش و صعود این برنامه طولانی بوده و برنامه سنگین محسوب می‌شود.
کوهنوردی یک انتخاب است. آنگاه که آسایش خانه و شهر را رها می‌کنی. پنجه در پنجه سنگ و صخره، فراز و فرود طبیعت را درمی‌نوردی، این انتخاب توست که جسم را در تب و تاب سنگ و صخره بیازاری تا به ازای آن روح و روان خویش را آزادتر و سبکتر به پرواز درآوری و اینگونه است که کوهنوردی می‌شود عشق - می شود یک تخلیه روانی بسیار مفید و کارآمد
