دشت هویج - قله پرسون 96.2.22

برای رسیدن و صعود به این قله باید از قسمت شمال شرقی تهران به سمت جاده لواسانات و به سمت شرق داخل لواسانات رفت و بعداز طی حدود ۸ کیلومتر با وسیله نقلیه به روستای افجه رسید که این روستا در شمال شرقی لواسانات واقع شده است. دارای آب و هوای معتدل و خنک میباشد، و دارای باغات میوه مانند سیب ، گیلاس، آلبالو و گردو و غیره میباشد.

هرچند در سالهای اخیر این روستا و روستاهای اطراف آن توسط افراد غیر بومی مورد هجوم قرار گرفته و در آنجا به ساخت و ساز و تخریب روستا پرداختند و این روستا را از ماهیت خودش دور کردند و تبدیل به یک منطقه ویلانشین با انبوهی از وسایل نقلیه شده است، که البته در فصلهای بهار و تابستان پذیرای افراد شهر نشین میباشد که باز متاسفانه این افراد با ریختن زباله در دامن کوهها و دشت های سرسبز محیط آنجا را بیشتر تخریب میکنند و البته ناگفته نماند این منطقه یک منطقه ییلاقی و خوش آب و هوا بوده چنانچه در زمان قاجار، شاه برای رفتن به طرف شمال کشور دستور داد که راهی به طرف شمال سنگ فرش کنند و بسازند که در طول سفر در منطقه دشت هویج استراحت میکرد و خوش میگذروند چنانچه بعداز سالیان دراز هنوز همان سنگ فرش و راهها مشخص میباشد.

در این منطقه بیش از ۷ ماه از سال دارای آب و هوای سرد و بارش باران و برف فراوان میباشد و مابقی سال دارای آب و هوای عالی و ییلاقی برای گذراندن وقت فراغت میباشد که بعداز عبور از کوچه باغهای روستای افجه در انتهای روستا به یک رودخانه بسیار زیبا و مفرح با آبی خنک و گوارا میرسیم که از آنجا به بعد مسیر به طرف دشت هویج شروع میشود،که دارای شیبی ملایم تا دشت هویج میباشد.

و در بین راه مناظر کوهها و دره ها و سروصدای آب رودخانه ها و آبشارها به انسان شوق و ذوق وصف ناپذیری میدهد که باعث شور و هیجان برای رفتن و ادامه مسیر میشود که حدود 2 ساعت طول میکشد که به دشت هویج برسیم.

بعداز هماهنگی هایی که لازم توسط خانم دکتر گچلو انجام شد و در تلگرام گروه پرسون برای اطلاع رسانی قرار گرفت،و عزیزان اعلام حضور کردند ساعت ۵/۳۰ صبح جمعه تعدادی در ابتدای راه سوار وسیله نقلیه ون شدیم که توسط راننده محترم و باحال آقای طهماسبی هدایت میشد،و تعدادی هم که هماهنگ کرده بودند در طول مسیر سوار شدند و بطرف مقصد حرکت کردیم که ساعت 6.45 صبح پس از طی مسیر تهران به لواسانات به روستای افجه رسیدیم .

طبق روال با دستور استاد تاج بخش و برای شناخت دوستان جدید و قدیم یک معارفه کوتاه داشتیم و بعد با تشویق و ایجاد انرژی به طرف انتهای روستا و دشت هویج ‌با سر قدمی استاد شروع به حرکت کردیم که بعداز گذر از رودخانه و رسیدن به شیب ملایم و طی مسیر و گذراندن 2ساعت حرکت به دشت سرسبز و زیبای هویج رسیدیم،که البته در بین راه آقای رضایی در انتهای گروه و مواظب گروه بود و آقای غرات هم شاعر گروه بود در وسط گروه قرار داشت،که با خواندن شعرهای زیبا به گروه شادی خاصی میداد و یکی دیگر از اعضای گروه که با انرژی زیاد خودش به گروه انرژی میداد خانم معصومه جعفری بود که با لحجه لری ، ملایری و ضرب المثل ها و تیکه کلام های لری باعث شادی گروه میشد.

در ساعت ۹صبح گروه در دشت هویج برای خوردن صبحانه و استراحتی کوتاه اتراق کردند و سپس به طرف قله پرسون که در شمال شرقی روستای افجه میباشد حرکت کردیم که در بین راه استاد تاج بخش و خانم دکتر توضیحاتی در مورد کوههای اطراف دادند و گفتند که در این منطقه چهار قله وجود دارد که عبارتند از قله ساکا با ارتفاع ۳۳۷۵متر،قله ریزان با ارتفاع ۳۶۵۰متر ، قله آتش کوه با ارتفاع ۳۸۵۰ متر و قله پرسون با ارتفاع ۳۱۲۵متر که به صورت نعل اسبی دشت هویج را احاطه کرده اند.

بعداز عبور از گلوگاه دشت هویج به طرف قله پرسون با سرقدمی استاد و از مسیر داخل دره به طرف یال کوه که دارای شیبی تند و سخت و سنگلاخی میباشد به راه ادامه دادیم. که بالاخره ساعت 12 به قله رسیدیم که البته شاهد گروه دیگری از دوستان کوهنورد بودیم که مسیر راه قله پرسون را اشتباه رفته بودند و به طرف قله فرعی که درست در روبروی قله پرسون بود رفته بودند، ولی استاد گروه را درست به طرف قله پرسون هدایت کرد. بدون اینکه همنوردهای گروه خسته و یا دچار صدمه جسمی شوند به قله پرسون رسیدیم.

وقتی به مناظر اطراف قله نگاه میکنیم به زیبایی منطقه بیشتر پی میبریم که البته کوههای دیگری در اطراف ما بود و میتونستیم نمای زیبای دشت لار و قله عظیم و زیبای دماوند ایران زمین را ببینیم. که بعداز نیم ساعت استراحت گروه به سمت پایین قله و دشت هویج به راه افتادیم که باز با راهنمایی استاد و سرقدمی ایشان گروه با شادی و‌نشاط فراوان و افتخار حرکت کردند. البته ازداخل دره واز یک بیراهه دیگر که مسیری تقریبا خاکی بود.

البته ناگفته نماند تمام اعضای گروه در طول مسیر با همدلی و همراهی و مثل زنجیر متصل به هم حرکت میکردند و هر کدام به نوبه خودش باعث شادی گروه میشد و در بین راه کاملا هوای هم دیگه را داشتند و در زمان لازم کمک میکردند.

و بالاخره به دشت هویج رسیدیم و به دستور استاد برای صرف نهاری سبک و‌مختصر که هر یک از اعضای گروه با خود آورده بودند دور هم نشستیم و با تعریف از اتفاقات راه و خوشیها و مناظری که دیده بودیم نهار را آماده کردیم و باز مثل هر دفعه سعی به تعارف و دادن مقداری از غذا به هم دیگه کردیم و البته ناگفته نماند در طول مسیر برگشت از قله یک سگ باوفا و‌مهربون هم به گروه پیوست و ما را تا دشت همراهی کرده - بعداز اینکه نهار خوردیم مدتی را در آن دشت زیبا استراحت کردیم که البته گروههای کوهنوردی و خانواده هم آنجا بودند که به آنجا فضای شادتری میداد و‌حسابی حال و هوای دشت را عوض کرده بودند.

بعداز استراحت به دستور استاد گروه بطرف روستای افجه حرکت در آمد و در طول مسیر رفت و برگشت من هم سعی کردم این لحظه ها را با عکاسی به تصویر بکشم و ثبت کنم. لحظه هایی که تماما پراز خاطره و لذت بود،لحظه هایی که پراز انرژی و شادی بود،لحظه هایی که پراز همدلی و همبستگی بود،لحظه هایی که شاید دیگر اتفاق نیافتد،چون نمیتوانیم به عقب برگردیم.

و من حامد خاکسار از تمام دوستان و همنوردان و از استاد تاج بخش و خانم دکتر گچلو تشکر میکنم و سپاس گذارم که این لحظه های زیبا و‌ بیاد موندنی را برنامه ریزی کردند،و من هم کنار آنها بودم.

از آقای غرات که شعرهای زیبا می سرود و همش بجای گروه میگفت خدایا شکرت.از آقای رضایی که مثل یک پدر خانواده در انتهای گروه بود و مواظب گروه. از خانم جعفری که با اون لهجه زیبای لری به گروه انرژی مظاعف میداد.و از دیگر دوستان که پا بپای همدیگه حرکت میکردند تشکر ویژه دارم.

خلاصه این جمعه پراز خاطره به پایان رسید و حکایت همچنان باقی هست،که انشالله خداوند این لطف و عنایت را به ما بده دوباره جمعه دیگری را در کنار هم بسازیم .

با سپاس از همه دوستان و همنوردهای گروه پرسون

گروه کوهنوردی پرسون - برنامه افجه ، قله پرسون