به نام خدا
برنامه صعود به قله اسپیلت
تاریخ: 21/8/95
مسیر رفت: گلاب دره، قله اسپیلت - مسیر برگشت: کلک چال، گلاب دره
تعداد همنوردان: 10 نفر
ساعت 6:15 صبح با رسیدن اعضای تیم به پایین گلاب دره (کنار سورتمه) حرکت خود را آغاز کردیم. در ابتدای حرکت به دلیل دقایق آغازین طلوع خورشید و نبود نور کافی، همچنین گرم نبودن هوا، اعضاء احساس سرمای زیای داشتند که از وسایل و پوشاک گرمایشی استفاده کردیم.
با گذر از باغ آموزش و پرورش و چند توقف کوتاه جهت گرفتن عکسهای یادگاری، ساعت 8 صبح به چشمه وزباد رسیدیم که به مدت نیم ساعت در همانجا جهت کم کردن لباس و صرف صبحانه توقف داشتیم.
بعد از صبحانه ادامه مسیر را از مسیر صعب العبورتر یا به گفته سرپرست تیم استاد تاج بخش دیواره های وزباد ادامه دادیم.
مزیت مسیرهای فرعی و سخت یکی دیدن مناظر کمتر دست خورده توسط انسان و دیگری بیشتر آماده شدن جسم می باشد.
ساعت 9 که توقفی کوتاه جهت گرفتن عکس داشتیم، با دیدن منظره شهر تهران از آن بالا همگی چند ثانیه سکوت کردیم. دیدن هوای به شدت آلوده و تیره رنگ بر فراز تهران، بسیار ناراحت کننده بود. نکته جالب اینکه مقدار آلودگی شرق و جنوب تهران بسیار بیشتر از غرب آن بود.
ساعت 9:20 به موازات کهف الشهدای کلک چال رسیدیم. از این زمان تا رسیدن به قله، بر دشواری مسیر افزوده شد و در بعضی جاها سنگ نوردی داشتیم که با کمک اعضاء به یکدیگر و مشاهده یک کار گروهی، بعد از فائق آمدن بر سنگ ها در ساعت 11:15 به قله اسپیلت رسیدیم.
بر روی قله به طور اتفاقی 2 نفر از اعضای گروهمان را دیدیم که به طور شخصی به آن منطقه آمده بودند و از دورتر با مشاهده علائم تیم، مسیر خود را به سمت قله اسپیلت عوض کرده بودند.
بعد از 20 دقیقه استراحت فرود به سمت گردنه کلک چال را آغاز کردیم؛ در میانه راه به دلیل داشتن وقت اضافه (با توجه به ساعت هماهنگ شده با مینی بوس) به سمت دره پیازچال رفتیم و بعد از مختصری پیاده روی در برف و گرفتن عکسهای تکی و گروهی با برف، در کنار یکی از گابیون ها (تور سنگی) نشسته و به خوردن میوه مشغول شدیم.
به هر حال ساعت 14به پناهگاه کلک چال رسیدیم و تقریباً 1 ساعت به استراحت و خوردن ناهار گذراندیم.
ساعت 3:15 مجدد فرود به سمت گلاب دره را آغاز کردیم. ابتدا تا نزدیک به محدودهی نظامی کلک چال را از همان مسیر کلک طی نمودیم، سپس وارد فرعی های گلاب دره شدیم و لذت شن اسکی را هم چشیدیم. در راه برگشت لذت تماشای برگهای زرد رنگ درختان پاییزی، تماشای غذا دادن همنوردان به سگهای گله، شنیدن و دیدن شیرین کاریهای سرپرست و اعضاء؛ از بار خستگی مسیر میکاهید.
ساعت 17:10 به پایین گلاب دره، جاییکه صبح هم مسیرمان را از همانجا شروع کرده بودیم رسیدیم. متأسفانه به دلیل تأخیر مینی بوس ناچار به پیاده روی آسفالته تا میدان تجریش شدیم تا اینکه در ساعت 18 و طی کردن حدوداً 15 کیلومتر کوه پیمایی، برنامه مان به پایان رسید.
خداوند را شاکریم که با اعطا کردن جسمی سالم و ایجاد انگیزه و همت در درونمان، افتخار صعودی دیگر را نصیبمان کرد.
