بنام خالق کوهها
کوهنوردی ورزش ما نیست ، عشق ماست ، باور ماست ، ما صعود می کنیم تا از خویش فراتر رویم نه اینکه در خود فرو غلطیم.
هیلاری
برابر روال منظم فصل تابستان ، ساعت 5 صبح از درب شرقی فرهنگسرای بهمن حرکت و در ساعت 5.45 از مبدا میدان مجسمه دربند و به مقصد پناهگاه اسپید کمر به راه افتادیم.
از علائم پایان فصل تابستان رطوبت کم هوا و خشکی دره ها و جویبارهاست که برنامه گروه بر حسب تدبیر استاد تاجبخش بر طریق متفاوتی برنامه ریزی و پس از وعده صبحانه اجرا شد.
ساعت 7.30 در هتل اوسون توقف نیم ساعته ای صرف وعده صبحانه مقوی عدسی شد.
در ادامه پس از وعده صبحانه ، ضمن سرکشی از مناظر سرسبز و زیبای دره اوسون و آبشار نشاط آفرین آن و عبور تا دوراهی اوسون- شیرپلا با هدایت لیدر با تجربه گروه فرصتی حاصل شد تا در شرایط اقلیم خاص این فصل و خشکی مسیر دره به سمت راست متمایل شده از مسیر دره به سوی اسپید کمر راهی شویم و به اصطلاح حرفه ای کوهنوردان دست به سنگ شویم.
در بیشتر مسیر پیش رو کسب مهارت صخره نوردی و بکارگیری آن در مناطق صعب العبور مرور و تکنیکهای لازم اجرا گردید که از جنبه صرف انرژی و هیجان با صعود به قله توچال برابری می کرد.
این روند تا رسیدن به شمال اسپید کمر در ساعت 13 ظهر طی شد که بعد از آن به سمت پناهگاه ایستگاه 5 توچال حرکت نمودیم.
حدود یکساعت و نیم صرف ناهار و استراحت در پناهگاه 3000 متری توچال در میان انبوه مشتاقان طبیعت زیبای کوهستان که اغلب آنها با تله کابین در انجا گرد آمده بودند، سپری شد.
برخلاف مسیر صعود (اوسون) ، بنا شد از ولنجک فرود بیاییم تا هم به سبب تنوع مسیر نشاط و هیجان بیشتری حاصل شود و هم گستره وسیعتری از فضای طبیعت کوهستان در یک برنامه طی شود.
بر طبق معمول برنامه ها ، فرود با اعمال شاقه همراه بوده که برای همنوردان نا آشنا با سبک و سیاق گروه ، عبور از مسیرهای شن اسکی و پرشیب با مشکلات و خستگیهای مضاعف توام بوده تا انشااله بتوانند توان خود را برای برنامه های سنگین و طاقت فرسای آینده محک بزنند.
در ادامه بر این منوال سپری شد تا در میانه راه آسفالته میان ولنجک و ایستگاه یک تله کابین توچال که از راههای مخفی مختص استاد تاجبخش می باشد با ظاهری خاک آلود و درهم به راه اصلی رسیده و ساعت 6 و ربع سوار بر مرکب مان شدیم.
روزی خاطره انگیز با برنامه ای شاد ، متنوع ، پر فرازو نشیب و به نوعی ریکاوری بعد از برنامه علم کوه البته با فاصله دو هفته،
به امید دیدار در برنامه های آتی.
پایان
