به نام خداوند بخشنده و مهربان
جمعه 12/6/95
در یک صبح زیبای شهریوری ساعت 6، جلوی فرهنگسرای بهمن سوار مینی بوس شدیم. در طی مسیر دوستان دیگر نیز به ما پیوستند. دوستان همه شاد و پرانرژی و آماده برای یک صعود لذت بخش!
طبق برنامه ریزی استاد تاجبخش به علت سنگین بودن برنامه های پیشین (سبلان، دماوند، علم کوه) این هفته برنامه ای سبک به منظور ریکاوری خواهیم داشت 
پس از رسیدن به میدان درکه، برنامه را از جلوی خانه معلم و با عبور از کوچه باغهای سرسبزمحله قدیمی درکه آغاز کردیم. دره اوین درکه با وجود مسیر پاکوب در کنار رودخانه و طبیعت زیبا و شیب ملایم، یکی از زیباترین و پرترددترین مسیرهای صعود به ارتفاعات شمال تهران است.
خنکای دلچسب و هوای عالی و مطبوع صبحگاهی، خبر از روزی دلپذیر میداد.
مسیر را از دره زیبا و در امتداد رودخانه درکه ادامه دادیم؛ این رودخانه از ارتفاعات شاه نشین سرچشمه میگیرد. متاسفانه در این زمان (انتهای فصل گرما) رودخانه کم آب شده بود و طراوت و زیبایی گذشته را نداشت.
پس از عبور از دوراهی کارا ، هفت حوض، آبشار جوزک و اذغال چال به پناهگاه پلنگچال (با ارتفاع 2250 متر از سطح دریا) رسیدیم.
مسیر درکه به پلنگچال شلوغ بود و استاد تاجبخش با شوخی معروفشان باعث لبخند و شادی دیگر کوهنوردان میشدند.
در پناهگاه حدود نیم ساعت برای صرف صبحانه و استراحت توقف کردیم، هوا گرم ولی مناظر اطراف بسیار زیبا بودند. تعدادی عکس همراه دوستان گرفتیم، در غیاب دوست هنرمندمان آقا پوریا، یکی دیگر از همنوردان عزیز وظیفه عکاسی را عهده دار شدند.
در ادامه به سمت دره چهل چشمه حرکت را ادامه دادیم. همانطور که از نام این منطقه پیداست، چشمه های آب زلال از ارتفاعات به سمت دره جاریست و سراسر دامنه در فصل بهار سرسبز ، پرآب و دیدنی می باشد و البته در این زمان هم تا حدودی سرسبزی خود را حفظ کرده است.
قله های اطراف منطقه چهل چشمه شامل: قله های پلنگچال، سیاه سنگ، دوشاخ، چین کلاغ، و شاه نشین میباشند. امتداد یال شاه نشین از سمت غرب به اشترگردن، قله پلنگچال وامامزاده داوود و از سمت شرق به ایستگاه هفتم و قله توچال منتهی میشود.
پس از سه ساعت حرکت با توجه به برنامه ریزی استاد تاجبخش مبنی بر سبک بودن برنامه به همین مقدار صعود بسنده کرده و پس ازکمی توقف و خوش و بش در زیر صخره ها در ساعت 14 به سمت پناهگاه پلنگچال برگشتیم.
برای بازگشت از یک مسیر شن اسکی ریزشی که تا به حال تجربه نکرده بودیم، استفاده کردیم.
ساعت 15:40 به پناهگاه پلنگچال رسیدیم و حدود یک ساعت برای صرف ناهار و استراحت توقف کردیم؛ سپس مسیر را به سمت ورودی درکه ادامه دادیم.
خوشبختانه هوای بعدازظهر خنک و مطبوع بود و لذت کوهپیمایی را دوچندان میکرد.
بعد از تقریبا 10 ساعت کوهپیمایی و سپری کردن یک روز زیبا و پرنشاط، حدود ساعت 7 به میدان درکه رسیدیم ، سوار مینی بوس شده و به سوی خانه راهی شدیم.
محمود غرات
"عکس هفته "
هندوانه خنک : شیرینی دوباره پدر بزرگ شدن حاجی...اونم یه نوه انگلیسی
