قله دارآباد 94.12.28 | گروه کوهنوردی

چهل و پنجمین برنامه رسمی گروه کوهنوردی پرسون در سال 1394 از ساعت 7 صبح پس از پیاده شدن از مینی بوس در آغاز مسیر کوهپیمایی دارآباد در ارتفاع 1740 متری با گذر از کنار تابلو نقشه راهنمای کوهستان، شروع شد.

پس از هماهنگی های اولیه و رسیدن به دو راهی، مطابق نظر استاد تاج بخش گروه به سمت راست، یال شن سیاه و دامنه های پرشیب دره تا رسیدن به خط الراس متمایل شدیم.

مسیر رفت در دامنه های با شیب تند در کنار هوای پاک و آسمان آبی، حس بسیار خوبی به گروه داده بود. ما هم تا قبل از صبحانه در هوای آفتابی نیمه ابری مسیر و آسمان زیبای تهران، برای ثبت خاطره و عکس یادگاری چندین بار مکث کردیم.

نهایتا با گذر از مسیر خط الراس در کنار سیم های خاردار به اتاقکی رسیدیم که گویا روزگاری کاربری نظامی داشته. در این لحظات باد شروع شده بود و لحظه به لحظه از سمت غرب تهران بر شدت ابرها اضافه میشد.

ساعت 9:15 تا 10 در ارتفاع 2540 متری در آن اتاقک مشغول صبحانه شدیم. مثل همیشه گرم و صمیمی و با انرژی برای ادامه راه مشترک.

ساعت 10 دوباره راهی شدیم اما جو هوا بسیار تغییر کرده بود. مه شدید پیرامون ما را گرفته بود و از آفتاب صبحگاهی خبری نبود.

هوا هم رو به سرد شدن میرفت و وزش باد هر لحظه بیشتر میشد.

کم کم در ادامه مسیر وزش باد به سوز شدید تبدیل شد و که در ارتفاع 2970 متری طبق توصیه استاد تاج بخش، بالاپوش ها را اضافه کردیم و در بین برف زیر پا و مه و سوز باد، حرکت به سمت قله را ادامه دادیم.

در این لحظات گه گاه تصاویر زیبا و نابی از تهران دیده میشد. از لا به لای ابر و مه دریچه های کوچکی به تهران پاک باز میشد و ما هم عکس هایی به یادگار میگرفتیم.

هرچه به قله نزدیک تر شدیم از برودت و سوز سرما کاسته شد و هوا باز در لحظاتی آفتابی میشد که نشاط گروه هفت نفره ما در این لحظات ثبت خاطرات لحظاتی برف بازی بود.

ساعت 12 ظهر تیم به سرپرستی جناب غرات و با راهنمایی همیشگی حاج آقا تاج بخش عزیز بر فراز قله دارآباد قدم گذاشت.

قله ای بسیار زیبا با ارتفاع 3160 متر که برای نگارنده اولین تجربه صعود آن بود و هیجانی مضاعف داشتم.

جانپناه فراز قله در گذشته به همت دوستانی عاشق بنا شده که استاد تاج بخش یکی از آنها بودند.

حدود نیم ساعت برای صرف میوه، گپ با همنوردان حاضر در آنجا، خواندن ترانه های آذری و تجدید قوا در داخل جانپناه بودیم.

امروز به تیم هفت نفره ما در برگشت، همنورد جدیدی ملحق شد؛ حسن آقا هوشیاری عزیز.

دیدن دریاچه سد لتیان و مناظر لواسان، از اوج قله و طول مسیر انصافا شاهکار بود.

مسیر برگشت باز توسط استاد تاج بخش غیر تکراری نسبت به رفت انتخاب شد و عمق دره با شیب های جذاب و بسیار تند شن اسکی هدف قرار گرفت.

حدود ساعت 14:15 به مدت یک ساعت فضای جذاب محدوده چشمه درازلش پذیرای ما بود برای نهار.

نهار آخرین برنامه گروه پرسون در سال 1394

برنامه در شرف خاتمه بود تا اینکه به غنچه! رسیدیم و با اجازه از آقای کشانی عزیز عکسهایی از غنچه گرفتم:

ساعت 17 اتمام برنامه، خداحافظی پایان سال، تشکر بابت برنامه ریزی ها و هماهنگی ها، آرزوی سلامتی و شادی و با امید به برنامه های دوباره رهسپار شدیم برای پذیرایی از نوروز و بهار زیبا