به نام خداوند بخشنده و مهربان
صعود به قله چین کلاغ
ساعت 6 صبح روز جمعه جلوی فرهنگسرای بهمن بعد از سلام و احوالپرسی با دوستان سوار مینی بوس شدیم. ساعت 6.50 در انتهای محله سعادت آباد – کوی فراز(معروف به بام تهران) از ماشین پیاده شدیم.
ابتدای مسیر کوهپیمایی ما از دره زیبایی آغاز شد. هوا سرد و آفتابی و متاسفانه کمی آلوده بود. در این دره زیبا درختان کهنسالی وجود دارند، که بسیار دیدنی هستند، جوانه های روی درختان و صدای پرندگان مژده بهار میدادند.
پس از حدود یکساعت راهپیمایی به چشمه رسیدیم ، صبحانه ای دلچسب کنار چشمه خوردیم. پس از صرف صبحانه و کمی گپ زدن با دوستان به سوی قله حرکت کردیم.
طبق معمول حاج آقا مسیر صعود به قله را از راهی جدید و غیر معمول آغاز نمودند، مسیری جدید از میان دره ، بیراهه ای با سنگهای ریزشی که به روی غربی ترین یال چین کلاغ منتهی شد...راهمان کمی طولانی تر ولی زیبا و خلوت بود.
قله چین کلاغ از قله‌های جنوبی البرز جنوبی در نزدیکی شهر تهران است. این کوه از شمال به یونجه زار و از غرب به کوه‌های امام زاده داوود و از شرق به کوه‌های درکه و از جنوب به منطقه سعادت آباد و فرحزاد محدود می‌شود.
از جاهای دیدنی مسیر صعود به این کوه آبشار دره دیوانه و غار دوسنگ (اگر از طرف درکه صعود کنیم) سنگ نشین ودره بهشت و معدن سنگ سعادت آباد ( اگر از طرف سعادت‌آباد صعود کنیم) و رودخانه فرحزاد و قهوه‌خانه جاده یونجه‌زار (اگر از طرف یونجه‌زار صعود کنیم) است.در اطراف این قله، قله های پلنگچال، کماچال، کوه نمه و اشتر گردن وجود دارد.
ساعت 10.50 به قله رسیدیم، روی قله باد تندی می وزید. هوا همچنان آفتابی و سرد بود. مناظر اطراف بسیار زیبا و جذاب بودند. دامنه های رو به آقتاب خالی از برف و دامنه هایی که به آنها آفتاب نمی تابید، کاملا پوشیده از برف بودند و منظره دیدنی را ایجاد کرده بودند.
چند عکس یادگاری کنار قله انداختیم و مسیر بازگشت را بطرف گردنه کارا ادامه دادیم.از نقابهاو تابلوهای برفی دیدن کردیم و ساعت 11.30 در گردنه کارا در پناه صخره ها کمی استراحت نمودیم.سپس مسیر را بطرف دره فرحزاد ادامه دادیم.
دره فرحزاد مملو از برف بود. از میان حدود یک متر برف دست نخورده،با جلوداری حاج آقا راه باز نمودیم و به میان باغات که در خواب زمستانی فرو رفته بودند رسیدیم.
ساعت 13 به جاده قدیم امام زاده داوود و ایستگاه یونجه زار رسیدیم، اینجا در گذشته محل استراحت و خواب زائرانی بوده که پیاده به زیارت امام زاده میرفتند، که البته سالهاست که متروکه شده و محل اتراق کوهنوردان میباشد. برای ناهار و استراحت در یونجه زار توقف کردیم.
ساعت 14 پس از صرف ناهار، به سمت ایستگاه آب زندگانی حرکت کردیم، در اینجا هم چشمه ای وجود دارد که زائران از آب آن استفاده میکردند. در ادامه راه به بازارچه قدیمی فرحزاد رسیدیم، این محل در قدیم قهوه خانه ایستگاهی برای زائران بوده ولی اکنون مملو از رستوران شده، البته هنوز بازارچه بافت قدیمی اش را تا حدودی حفظ کرده و اهالی بومی هم دیده میشوند.
بالاخره در ساعت 16.30 ابتدای اتوبان یادگار امام سوار مینی بوس شدیم و به خانه بازگشتیم.
محمود غرات
