روستای کشار – قله واریش 94.11.16

با حرکت از مبدا (درب شرقی فرهنگسرای بهمن) راس ساعت 6 صبح و اضافه شدن همنوردان گروه در خلال مسیر، جهت رسیدن به روستای کشار و ابتدای صعود مان، وارد جاده کوهستانی امامزاده داوود شدیم.

مسیر دسترسی به کشار : روستای کوهستانی کشار یکی از روستاهای توابع بخش کن می باشد که برای دسترسی به آن باید پس از ورود به جاده امامزاده داوود و ابتدای روستای سولقان با طی مسافت 100متر جلوتر در سمت چپ وارد یک بريدگي شده هر چند به جاده شبيه نيست اما با كمي پرس‌وجو مي توان مطمئن شد كه جاده «كشار» از همين‌جا شروع مي‌شود. تا دوراهي كشار، نزديك به 2 كيلومتر فاصله وجود دارد . از اينجاست كه يك مسير براي كشار سفلی منشعب شده و به اعماق دره مي‌رود و يكي هم مسير جاده هموار است كه به كشار علیا منتهی می شود.

گروه پس از پیاده شدن از مینی بوس در قسمت انتهایی روستای کشار علیا در ساعت 7.20 صبح ، پس از انجام مقدمات صعود نظیر معارفه ، تقسیم وظایف و تجهیز اسباب صعود در امتداد قله واریش به راه افتاد.

با طی مسیر حدود یک ساعت و نیم و یافتن فضای مناسبی که از وزش باد در امان بود جهت صرف صبحانه توقف نمودیم. یکی از نکات قابل ذکر در این برنامه خلوت بودن مسیر و سکوت دل انگیز فارغ از هیاهوی شهری می باشد که علت آن هم دوری مسیر دسترسی و تا حدودی شناخته نبودن این منطقه برای عموم است.

در ادامه بعد از صرف صبحانه در ساعت 9.30 به صعود ادامه دادیم در خلال مسیر تا حدود ارتفاع 2300 متر از برف خبری نبود و دمای هوا نیز بر خلاف انتظار این موقع از سال زمستانی نبود که امیدواریم تا پایان زمستان شاهد نزول برکات آسمانی باشیم.

در ارتفاعات بالاتر و در قسمت های برفی منتهی به قله واریش آثار سکونت و تردد حیوانات وحشی نمایان که توسط عکاس پرتلاش و با سلیقه گروه آقا پوریا عزیز ضبط شد لازم به توضیح است با توجه به کم تردد بودن این منطقه و وجود حیوانات وحشی مانند گرگ و شغال توصیه می شود طبیعت دوستان و کوهنوردان خوش ذوق و سلیقه از تردد انفرادی پرهیز نموده و در قالب گروه هایی کمتر از 5 نفر در این مسیر در فصل زمستان تردد نفرمایند.

در نهایت با عبور از یال صخره ای ، گروه در ساعت 12.30 به قله واریش رسیده و با توقف نیم ساعته و تجدید قوا با میوه و شیرینی و با ثبت عکس های زیبا از مناظر پیرامون در ساعت 13 از مسیری دیگر عزم فرود نمود.

برخلاف مسیر رفت که به لحاظ مسافت نزدیک تر بود ، برگشت مسیر طولانی تری در پیش داشتیم اختلافی حدود 40 دقیقه با مسافت طی شده مینی بوس که در مسیر برگشت در ایستگاه آبشار حقیقت به ما ملحق شده بود. البته هر چند مسیر طولانی تری از بعد جاده ای که حدود 4 ساعت زمان بر است ، وجود دارد ولی راه میان بر روستایی از دره 18 بهشت این اختلاف را به حداقل می رساند که در مسیر آن آب شرب گوارا جهت مصرف کوهنوردان از امتیاز های آن است.

در ادامه برنامه امروز، گروه ساعت 14.30 در کنار یکی از این چشمه های گوارای 18 بهشت جهت صرف نهار توقف نمود.

با توجه به ایمن بودن محل ، با برپایی آتش و تدارک چای دودی و پهن نمودن سفره ای با انواع غذای های خوشمزه ایرانی لذت و هیجان استراحت و نهار دو چندان شد.

با اتمام ضیافت نهار در ساعت 15.30 به راه افتادیم تا در ساعت 17.30 به ایستگاه نهایی برنامه امروز واقع در آبشار حقیقت رسیدیم.

در پایان از همه عزیزان همنورد از جمله حاج آقا تاجبخش لیدر کاربلد و کارکشته گروه ، خانم گچلو برنامه ریز زحمتکش و با نظم ، آقا غرات بابت خواندن اشعار زیبا و آقا پوریا عکاس باسلیقه و سایر همنوردانی که مجال ذکر نام شان نبود به خاطر خلق یک روز خاطره انگیز و زیبا تشکر نموده و صحت و سلامتی و عمر باعزت شان را از ایزد منان خواستارم.

پایان