کویر ورامین - قله 1500 متری طلا 94.10.25

ساعت 5:30 صبح بر اساس قرار قبلی در مقابل درب اصلی فرهنگسرای بهمن تعداد 13 نفر از دوستان جمع شدند و با حدود 10 دقیقه صرف زمان, حرکت به سمت منطقه پیشوا ورامین آغاز شد.

در طول مسیر مطابق هماهنگی صورت گرفته همنوردان دیگری به جمع اضافه شدند و نهایتا حدود ساعت 8 صبح ضمن گذر از روستای جلیل آباد در جنوب شرقی شهرستان پیشوا, گروه 19 نفره ما آماده ورود به کویر سرخ و زیبای ورامین شدند. ( ارتفاع 900 متر )

در این محل همنوردان گروه سیمرغ پیشوا نیز به جمع ما اضافه شدند و جمعا گروه با 28 نفر حرکت خود را آغاز کرد.

پس از اندک حرکتی و رسیدن به فضایی باز و مسطح طبق نظر استاد تاجبخش اعضا گرد هم آمدند ضمن معارفه و آشنایی و گرفتن عکس یادگاری, برنامه صعود و مسیر شرح داده شد و توضیحات اولیه ارائه گردید.

حاضران در گروه شامل 22 نفر آقا و 6 نفر خانم بودند که جوان ترین عضو گروه هم در بین خانم ها, دختری 13 ساله بود.

با نظر استاد تاجبخش سرپرست و راهنمای گروه و ضمن مشورت با کهن مرد مو سفید محلی که برای همراهی در جمع ما حاضر شده بودند, مقرر شد از بین چند گزینه مختلف مسیری انتخاب شود که برای جمیع دوستان مناسب باشد.

پس از حدود 3 ساعت پیاده روی از دل کویر و تپه ماهورهای رنگارنگ و همینطور کانال های عمیق خندق گونه در دل خاک رس, کم کم تاج خروس زیبا رخ نمایی کرد.

قله ای که هرچه به آن نزدیک تر میشدیم گویی با طنازی خودش را از ما دور می کرد و باور اینکه بتوانیم بر اوج آن قدم بگذاریم برای نگارنده گزارش که اولین حضورم در پرسون را تجربه می کردم کمی بعید بود.

"عکاس و گزارشگر برنامه : آقا پوریای گل"

زیبایی و خاص بودن طبیعت مسیر به خصوص صخره های رسوبی حفره حفره ، بارها باعث شد دوستان همنورد عکسهایی به یادگار بگیرند. شاید یکی از زیباترین عکس ها کنار کتیبه ای بود که گویا نقاش طبیعت برای رهگذران قلم زده بود.

بافت ارتفاعات منطقه کویر ورامین, بیشتر خاک رسوبی با تپه ها و کوههای نسبتا کم ارتفاع می باشد که وجود خاک رس و ترکیبات معدنی گوناگون تنوع رنگ زیبایی به منطقه داده است.

در این دقایق در کنار یکدیگر در فضایی بکر با چشم انداز به پهنه دشت و کوهها, زمانی صرف استراحت و صبحانه شد و باز حرکت آغاز شد.

حدود ساعت 12.15 پس از گذر از یال سرخ ، همه اعضا به پای قله رسیدند و پس از مشورت و اخذ نظر استاد تاجبخش مقرر شد تنها تعدادی از همنوردان برای صعود به قله راهی شوند.

صعود 20 نفر از اعضاء گروه به قله طلا, عکس یادگاری بر فراز آن و خصوصا لذت بردن از رخ نمایی دماوند بزرگ و نهایتا برگشت به کنار سایر دوستان حدود یک ساعت به طول انجامید.

بر اساس تاکید استاد تاجبخش مقرر شد مسیر برگشت به گونه ای تغییر کند که با وجود مسافت طولانی تر, بتوان راه سهل تری برای همه همنوردان طی کرد و تا حد ممکن قبل از تاریکی هوا برنامه را به اتمام رساند.

ساعتی پس از سرازیر شدن از قله طلا به کف دره و پایین دامنه, محدوده زیبا و مسطحی برای صرف نهار انتخاب شد. شاید طبیعت زیبا در کنار خستگی و گرسنگی باعث شد تا نهار طعم لذیذتری پيدا کند.

صرف نهار از 14:30 تا 15:15 ادامه داشت و با توجه به بعد مسافت حرکت با سرعت بیشتری باز به جریان افتاد.

در طول مسیر برگشت صدای هم آوایی دوستان, خواندن ترانه ها و تصنیف های کهن بر جذابیت محیط و همدلی همنوردان می افزود و باعث رفع خستگی طی مسافتی بالغ بر 30 کیلومتر می شد.

کم کم خورشید به مغرب نزدیک شد و گذر ما از بین دره ها و کانال های طبیعی دوباره به دشت کویری منتهی شد.

حرکت در این دقایق به سمت تپه هایی برنامه ریزی شد تا کوتاهترین مسیر در لحظات گرگ و میش هوا انتخاب شود.

در این دقایق ضمن تماس هماهنگ کننده گروه با راننده مینی بوس خواسته شد چراغهای ماشین روشن شود تا در دل کویر و تاریکی شب همچون یک فانوس دریایی بتواند راهنمای راهمان باشد.

اعضا گروه پس از تاریک شدن حدود 3 کیلومتر مسیر را با کمک اندک نور مهتاب و چراغهای موبایل ضمن علامت دادن به یکدیگر طی کردند و سرانجام حدود ساعت 18 به مینی بوس رسیدند.

در مسیر برگشت متاسفانه به همنورد عزیز جناب آقای همت قلی زاده تلفنی خبر دردناکی دادند که پدر گرامی ایشان دچار ایست قلبی شده اند.

تسلیت و تاثر همه اعضا شاید اندک مرحمی بود برای همت عزیز ⬛️