می خواستم براتون یه گزارش توپ و باحال بنویسم.. بگم که جمعه پیش، تهران بعد از مدتها ، بالاخره نفس کشید...بگم که چه قدر ذوق کرده بودیم از اون هوای پاک و برفی ......نشد...
هفته ای که با خبر تلفات دشت هویج شروع بشه دیگه حالی می مونه برا گزارش نویسی...نه والا...
نمیدونم چرا بعضیا "هواشناسی در کوهستان" رو به شوخی می گیرن
نمیدونم چرا " قانون 72 ساعت پس از بارش برف تازه" رعایت نمیشه
نمی دونم چرا به " وجود مه و عدم دید کافی در طی برنامه " توجه نمیشه
نمی دونم چرابعضیا به جای یه " سرپرست کاربلد " تکیه کردن به فایل مسیر روی GPS
..................
..................
با عرض شرمندگی،،،
ما که جمعه کیف کردیم
ولنجک بودیم
در هوایی ابری _ آفتابی _ مه آلود_
و بارش نم نم برف درمیانه روز
سری به قله کماچال زدیم
همراه با پرنده ای زخمی
با کلی یوهوووووووووووو درمانی
چقدر خندیدیم................
شرمنده...
ولی خیلی خوش گذشت،،،،،
عکس یادگاری با "آقای متقی "پدربزرگِ حاجی
پرنده زخمی مطمئن نیست که ادامه دهد یا نه ولی در کمال ناباوری سرپرست برنامه در یک اقدام ضربتی او را به وادار به ادامه می نماید!
عجیبا غریبا...
سرهنگ علمداری، پای ثابت هرهفته توچال از مسیر لزون و پیازچال ، در حال بازگشت از ولنجک... این یعنی ،،، امروز روز صعود طولانی نیست
قله کماچال ....ساعت 11.15 صبح
ایستگاه 5 ....بعد از ناهار .... برمی گردیم...همراه با پرنده که بهتر شده و زیر بار برگشت با تله کابین نمی رود 
دره های رویایی توچال.....
مسیرهای فرود حاجی پسند ...احتمالن دفعه بعد فرود مستقیم به داخل مینی بوس 
کاش همه روزهامون جمعه بود
تا بعد
آتیه
