گزارش صعود به قله بند عیش
قله بند عیش یکی از قلل زیبای ارتفاعات شمال غرب تهران که در شمال مناطق کن ( پارک کوهسار) ، شهران و حصارک واقع شده است . ارتفاع آن به ۲۷۷۰ متر میرسد و به راحتی از تهران قابل مشاهده است .
این قله از شمال و شمال غرب به جاده ی سولقان به امام زاده داود ، از شرق به دره فرحزاد و از جنوب به حصارک و شهران منتهی شده است .
در سال های اخیر با احداث پارک کوهستانی کوهسار در شمال منطقه کن به محلی مناسب جهت تفریح و پیاده روی تبدیل شده است . در دامنه ها و مسیر های جنوبی قله ، فضایی جهت پیست موتور سواری و پرواز با پاراگلایدر و کایت احداث شده است .
مسیر دره حصارک به قله بند عیش (مسیر برگشتمان) جزو یکی از زیبا ترین دره های کوه های شمال تهران است . در شرق این دره ، دره فرح زاد و در غرب آن دره کن واقع شده است .
مسیر های دسترسی به قله بند عیش شامل : مسیر جنوبی از دره حصارک و دره دوچناران. مسیر غرب از شرق سولقان دره ای عمیق که در انتها به قله ختم می شود . مسیر شمالی از جاده امام زاده داود و دره منتهی به رندان می باشد .
به رسم معمول ساعت پنج صبح روز جمعه دوم آبان ماه نود و سه جهت صعود به قله بند عیش از محل قرارمان، ضلع شرقی فرهنگسرای بهمن با مینی بوس آقای حقیقی حرکتمان را آغاز کردیم . از شهران و پارک جنگلی کوهسار به ابتدای نقطه صعودمان رسیدیم، ساعت 6 صبح پس از معارفه و شکر به درگاه ایزد منان بابت نعمت سلامتی و فرصت استفاده از طبیعت دلنشین کوهستان، مسیرصعود از طرف یال غربی شروع شد که شیب ملایمی محسوب می شد و پستی بلندیهای مسیر هرچند طولانی به سمت قله بجز قسمت انتهایی آن مطلوب و مفرح بود و خستگی محسوس نبود.
ساعت 8 صبح در نزدیکی نقطه پرواز کایتها و جاده احداث شده برای حمل تجهیزات کایتها و راکبین آنها، جهت صرف صبحانه توقف نمویم و بعد از حدود نیم ساعت به مسیرمان ادامه دادیم.
در ادامه مسیر روی یال به سمت قله که چشم انداز زیبای جاده امامزاده داود و کن سولقان از غرب و دره ی طولانی و عمیق دوچناران از شرق که زمانی جزء مسیر کوهنوردان بود، جلوه و شکوه خاصی داشت.
دو نکته در این مسیر جالب توجه بود.
نخست: بازگشت آلودگی هوا به تهران که تا محل توقف صرف صبحانه پیشروی نموده بود ، علیرغم ادعای دوستان محیط زیست که با جایگزینی بنزین استاندارد حل خواهد شد، زود تر از موعد سنوات گذشته سایه سنگینش را بر کلانشهر تهران گستراند و ثابت نمود هوای نسبتا سالم چند ماهه اخیر بعلت وزش باد به نسبت زیاد امسال بوده نه اقدام مفید دوستان سیاسی کار محیط زیستمان.
دوم: اختصاصی نمودن دره پهناور در قسمت شرقی یال به بهانه احداث باغ با هزینه سرسام آور دلیل بر چشم پوشی مسئولین شهرداری یا متولیان امر از تخریب منابع طبیعی یا حمایت آنها در اختصاص تسهیلات ویژه به این پروژه بوده که ظاهر امر ادامه روال ناصواب زمین خواری همانند زخم بر پیکره کوه حصارک به بهانه احداث دانشگاه همه جوره آزاد محسوب می شود.
به هر حال خاطر هر انسان عاشق طبیعت از این دست ماجرا هایی که در اطراف ما رخ می دهد و هر روز هم بر تعدادشان افزوده می شود، مکدر و رنجور می شود. به امید روزی که طبیعت باقیمانده از گزند و شر افراد سود جو و فرصت طلب در هر شکلی مصون بماند.
لذا برای صیقل روح و جسم از نکات تاسف بار ذکر شده بالا، چند حرکت ورزشی که توسط استاد تاجبخش ارائه شد بسیار کارساز و توان افزا بود طوری که برای رسیدن به قله اشتیاق مضاعف ایجاد شده بود.
در ساعت 10.30 صبح با طی مسیر شیب دار و قسمتی هم سنگلاخی بر فراز قله زیبای بند عیش رسیده و با شور هیجان همیشگی به تماشای مناظر و عکاسی پرداختیم.
(عکس یادگاری با دوستان گروه "کوهنوردان مخابرات" بر فراز قله بند عیش)
پس از یک ساعت توقف در قله، فرودمان از یال سمت چپ به دره حصارک انجام شد که ساعت 12.30 دقیقه برای استراحت و نهار در کنار چشمه و کمپینگ توقف نمودیم.
پس از 1 ساعت توقف ،از مسیر دره پر پیچ و خم حصارک با چشم انداز زیبا و درختان تنومند و باغ گردو و بادام با طی زمان2 ساعت و 15 دقیقه پیاده روی به انتهای دره رسیده و از سمت راست آن که راهی از میان شیب تند می گذشت با ترس و لرز یکی از همراهان عبور نمودیم .
در این بین تا رسیدن به مینی بوس که در ورودی پارک کوهسار توقف نموده بود، شاهد پرواز کایت ها بر فراز آسمان بودیم.
و پایان سفر در ساعت 5 عصر پس از یک روز بسیار مفرح و متنوع با تجربه هایی جدید.
