دماوند – بارگاه سوم 93.6.21

یخ آن هیچ‌گاه ذوب نمی‌شود. در فصل تابستان، هر روز بر اثر تابش آفتاب در حدود ظهر و یک ساعت بعد از ظهر، دمای هوا به بالای صفر می رسد و به دنبال آن آب بسیار کمی جاری می‌شود و در حدود ۴ بعد از ظهر، دمای هوا به زیر صفر می‌رسد و یخ ذوب شده دوباره منجمد می‌شود و به این ترتیب آبشاری یخی پدید می‌آید که همواره یخ زده است.

در بالای این آبشار گودالی وجود دارد که در تمام طول سال پوشیده از برف است. آبشار یخی کوه دماوند با قرار داشتن در ارتفاع ۵۱۰۰ متری، از نظر ارتفاع از سطح دریا مرتفع ترین آبشار در خاورمیانه می‌باشد.

مسیردسترسی

از تهران که به جاده هراز رفتید پس از گذر از شهرهای بومهن، رودهن و آبعلی به دو راهی دماوند – فیروزکوه و آمل میرسید. مسیر مستقیم به سمت آمل را ادامه دهید. پس از پشت سر گذاشتن امام زاده هاشم و حدود 20 کیلومتر بعد از پلور ورودی شهر رینه در سمت چپ قرار دارد. از اینجا حدود 5 کیلومتر راه تا رینه در پیش دارید.
برای دسترسی به گوسفند سرا (مسجد صاحب الزمان) هم باید از جاده ای که به موازات جاده هراز، رینه را به پلور متصل میکند به سمت پلور حرکت کنید و پس از حدود 5 کیلومتر به جاده خاکی میرسید که تابلوی زرد با نوشته "منابع طبیعی دماوند" در ورودی آن دیده میشود. این جاده خاکی بطول 6-7 کیلومتر به گوسفند سرا میرسد که مبدا صعود کوهنوردان از جبهه جنوبی میباشد. از این جاده خاکی ماشینهای شاسی بلند، مینی بوس، نیسان و یا ون میتوانند عبور نمایند. از رینه به گوسفند سرا نیسان کرایه ای نیز موجود میباشد.

گزارش

برنامه این هفته برنامه ای یکروزه به دماوند بود.هدف قله نبود، قرار بود در صورت آمادگی گروه و داشتن زمان کافی و مساعد بودن شرایط حداکثر تا آبشار یخی و ارتفاع 5000 متر صعود کنیم.

حرکت راس ساعت 4 صبح بود.بین راه آخرین نفر ساعت 4.30 سوارمینی بوس شد. از تهران و از اتوبان بابایی به سمت جاده هراز براه افتادیم .حدودساعت 8 صبح به گوسفندسرا و مسجد صاحب الزمان درارتفاع ۲۹۵۰متری رسیدیم .

چندگروه ایرانی و گروهی ازسوییس هم بودند که خوش وبشی کردیم و عکس یادگاری هم گرفتیم و کمی بالاتر از مسجد توقف کردیم برای خوردن صبحانه که نیم ساعتی طول کشید.

ساعت 8.25 صبح درهوایی عالی و آفتابی به سمت بارگاه سوم به راه افتادیم. همه بچه ها سرحال بودن. منم که برای بار اول بود که قله دماوند رو میدیدم و این بیت از شاهنامه تو دلم تکرار میشد

ای دیو سپید پای در بند ای گنبد گیتی ای دماوند

مسیر جنوبی رو با گامهایی آهسته از پاکوبی با شیبی معمولی میگذروندیم واز فکر اینکه چندهزار سال پیش نیاکان ما میدانستند قله دماوند بلندترین نقطه ایران است شادمان بودم.

درکناره پاکوب سنگهایی با فرم اشکال زیبا بود که بسیار دیدنی است.

ودود گوگردی که ازبالای قله فوران میکرد بسیار زیبا بود.

بین راه چند استراحت کوتاه داشتیم.چند نفری از شاگردان قدیمی استاد را هم دیدیم.و همینطور گروه کوهنوردانی ایرانی و غیر ایرانی که از قله برمی گشتند و با قدم هایی خسته پایین می آمدند و بوی گوگرد می دادند.

ساعت 12.40 گروه به بارگاه سوم در ارتفاع ۴۱۵۰متری رسید. در پناهگاه قدیمی توقفی کوتاه داشتیم و بعد به طرف سالن پناهگاه جدید به راه افتادیم و در آنجا استراحت کردیم.

طبق برنامه قراربود بعد از استراحتی کوتاه به سمت آبشار یخی حرکت کنیم.ولی به دلیل علائم ارتفاع زدگی دو تن از بچه های گروه استاد تاج بخش ادامه صعود را کنسل کردند و قرار شد بعد از کمی استراحت و هم هوایی به سمت گوسفندسرا حرکت کنیم .

البته در زمان استراحت دوستان ، من و استاد 15دقیقه ای به سمت آبشار یخی رفتیم و برگشتیم. اولش ناراحت بودم که بیشتر صعود نکردیم ولی از استاد یاد گرفتم که سلامتی افراد گروه از صعود به قله مهمتره . وبیشتر سوانح کوهنوردی به دلیل ارتفاع زدگیه و افراد ارتفاع زده نمیتونن درست تصمیم بگیرن ونباید تنها بمونن .

یاد حادثه دو کوهنوردی که همین اواخر در دماوند پیش آمده بود افتادم.اینکه یک نفرشون ارتفاع زده میشه ،کوهنورد دوم صبح به سمت قله میره ولی همنوردش که قرار بوده توی پناهگاه تا برگشتش بمونه به سمت قله به راه می افته ودرمسیر قله جونشو از دست میده.