بله، بعد از مدت ها بخت باهام یار شد و فرصتی دست داد تا با دوستان قدیمی گروه کوهنوردی پرسون برم کوه.
چهارشنبه با خانم دکتر تماس گرفتم و از چند و چون برنامه مطلع شدم و قرارمون شد ساعت 5:20 زیر پل گیشا.
به موقع رسیدم اونجا و دیدم مهدی مظلومی و رها هم اومدن. سه تا دیگه از بچه ها هم اومدن. به دلیل تاخیر یکی از دوستان مینی بوس با 35 دقیقه تاخیر
رسید به ما
دیدار با دوستان قدیمی توی صبح خنک شهریور ماه چسبید حسابی.
راه افتادیم به سمت امام زاده داوود و ساعت 7:20 رسیدیم اونجا. چه غلغله ای بود. قبل از ورودی پارکینگ پیاده شدیم و شروع به حرکت کردیم.
توی صحن امام زاده توقفی 10 دقیقه ای داشتیم و بعدش مسیرمون رو از توی بازارچه ادامه دادیم.
امامزاده داوود با یازده پشت به دومین امام شیعیان می‌رسد. گفته می‌شود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند.
بقعه این امام زاده در دوران صفویه ساخته شدو در دوران فتحعلی شاه توسعه یافته‌است.
آرامگاه امامزاده داوود واقع در شمال غرب تهران و در انتهای جاده امام زاده داوود در بخش کَن و در ارتفاع ۲۶۰۰متری از سطح دریا می‌باشد.
جاده امامزاده داوود از شمال روستای کن و انتهای بلوار کوهسار در شهران آغاز شده و پس از گذشتن از روستای سولقان وسپری کردن مسافتی به طول ۲۵کیلومتر به امام زاده داوود می رسد.
اما مسیر دیگری که برای رسیدن به امامزاده داوود وجود دارد، مسیری است که از کنار دره فرحزاد گذشته و بعد از طی مسافتی به طول ۱۵کیلومتر به امامزاده داوود می‌رسد.البته این مسیر, مسیر کوهپیمایی بوده و فاقد جاده آسفالته می باشد.
کم کم مغازه ها تموم شدن و وارد دره ی زیبایی شدیم که رودخانه ای کم آب به شکل جوی آبی از وسطش می گذشت.
با ادامه ی مسیر دره ساعت 9:10 به آبشار رسیدیم و بساط صبحونه رو به راه کردیم.
ساعت 9:50 برپا بود.
برای رعایت حال برو بچه های تازه کار گروه ،بیشتر مسیر رو از جاده ی کالسکه رو ناصرالدین شاهی ادامه می دادیم (این موضوع باعث شد که اولین چشمه مسیر را در داخل تنگه بالای آبشار نبینیم) البته یه وقتایی هم یه کوچولو بیراه میزدیم و سریع ارتفاع می گرفتیم.
جاده "ناصرالدين شاهي"، راه شوسه كالسكه رويي كه در امتداد قله توچال قرار دارد، به دليل بي توجهي مسوولان حيات و رونق ديرين خود را از دست داده است.
وضعيت نامناسب اين جاده شاهي در حالي است كه اين مسير ديرينه، مي تواند مجموعه اي توریستي منحصر به فردي را براي دوستداران كوهنوردي داخل و خارج از كشور به وجود آورد .
اين راه از روستاي قديمي منظريه كه امروز بخشي از شهر تهران و يا يكي از محلات شمالي آن محسوب مي‌شود آغاز و به سمت قله توچال امتداد مي‌يافت. از فاصله چند متري دامنه جنوبي توچال راه به سمت محلي كه امروز ايستگاه هفت تله، كابين در آن قرار دارد و در سمت شمال آن چشمه آب بسيار گواراي قله كوه واقع شده به كوه تخت شاه (قله شاه نشین ) رسيده و سپس به طرف شمال غرب كشيده شده و نهايتا در شهرستانك مي‌رسيده است
اين راه مسير عبور اردوي خانوادگي ناصرالدين شاه قاجار بود كه براي گذراندن ايام گرم تابستان به اتفاق اعضاي حرمسرا و خدمه از تهران رهسپار كاخ شهرستانك مي‌شدند. گذر از اين راه كه عموما يك روز به طول مي‌انجاميد گاهي چند روزه طي مي‌شد و در فواصل مختلف آن از جمله كوه تخت شاه به دستور پادشاه خيمه و خرگاه برپا و اطراق صورت مي گرفت.
یه مقدار پایینتر از اشتر گردن یه چشمه بود که چند دقیقه ای در کنارش استراحت کردیم و آبی خوردیم.
ساعت 11:50 بود که رسیدیم اشتر گردن (گردنه ارتباطی تهران و امامزاده داوود) و از اونجا میشد تهران رو دید.
یال سمت چپ میرفت سمت قله شاه نشین و بازارک. چند تا عکس گرفتیم و از یال سمت راست مسیر رو به سمت قله ی پلنگچال ادامه دادیم و ساعت 12:15 قله بودیم.
اشتر گردن 3400 متر (پس زمینه عکس:شاه نشین )
قله پلنگچال (3520 متر ) همراه با 5 دقیقه سکوت - لبریز از آوای طبیعت
قله پلنگچال 3520 متر(پس زمینه :خط الراس شاهنشین - توچال)
یک ربع استراحت کردیم و سرازیر شدیم به سمت دره ی درکه.
پاکوب مشخصی وجود نداشت و خاک مسیر هم خشک و سفت شده بود و پایین اومدن به شدت سخت بود. دوستان به همدیگه کمک می کردن و استاد مسیر یابی می کرد.
خلاصه خودمون رو رسوندیم کف دره و مسیر رو ادامه دادیم به سمت پناهگاه پلنگچال .
پناهگاه پلنگچال یکی از پناهگاه‌های کوهنوردی در مسیر صعود به قله توچال واقع در کوهستان البرز در قسمت مشرف بر شهر تهران است.
سرتاسر مسیر تا پناهگاه از داخل درهٔ زیبای پلنگچال و از کنار رودخانه می‌گذرد و یکی از زیباترین مسیرهای صعود به ارتفاعات شمال تهران است.
از پناهگاه پلنگچال مسیری در جهت شمال‌شرقی به قله توچال می‌رسد. از پلنگچال علاوه بر توچال، مسیرهایی به امامزاده داوود، قله شاهنشین و ایستگاه پنجم تله‌کابین توچال وجود دارند.
محلی که در حال حاضر پناهگاه پلنگچال قرار دارد و پیرامون آن را کوه‌ها دربرگرفته‌اند و حالت چاله مانندی به آن داده‌اند که در زمان‌های نه‌چندان دور کنام پلنگان بوده‌است.
ساعت 14:45 پایین گوسفند سرای مسیر و لب رودخونه توقف کردیم برای نهار. استراحت مون یکساعتی طول کشید.
بعد از نهار فاصله ی زیادی با پناهگاه پلنگ چال نداشتیم و یکساعت بعد رسیدیم اونجا.
توی محوطه ی پناهگاه استراحتی کردیم و مسیر رو به سمت درکه ادامه دادیم
و ساعت 19:40 رسیدیم به مینی بوس و یه برنامه ی خوب و جون دار به پایان رسید.
" عکس هفته "
عکاس زحمتکش برنامه :مهدی مظلومی(آقای سنگر سازان بی سنگر! )
