آنجا که راه نیست خدا راه می گشاید.

 

صبح روز جمعه مورخ یکم شهریورماه 1392 در هوای نسبتا گرم تابستان ، پس از گذر از جاده پرپيچ و خم لشگرک به میدان فشم رسیدیم كه بعد از طی کردن مسير سمت راست وگذشتن از زاگون و لالون به قريه زيباي آبنيك در سمت چپ جاده رسيديم(ساعت 7.45)

 

مسیر امروز از روستای آبنیک شروع می‌شد. روستایی در فاصله ۱۲کیلومتری شمال شرق فشم و در میانه دره ای که از فشم به طرف شمال شرق و نهایتا” به غاربیوک آقا و دشت جانستون ختم می‌شد.

 

برنامه امروز اولین برنامه رسمی گروه بعد از ماه رمضان است و با توجه به این وقفه 45 روزه برنامه ای متوسط برای گروه در نظر گرفته شده است.

 

 

 یکی از زیباترین منـاطق در البرز مرکزی دشت جانستـون اسـت، ایـن دشـت با ارتفاع متوسط 2850 متر توسط چند قله احاطه شده که قله جانستون در شمال این دشت واقع میباشد. روستای آبنیک با ارتفاع تقریبی 2400 متر از سطح دریا در جنوب دشت جانستون واقع میباشد.

 

  دسترسی:

بزرگراه شهید بابایی – جاده لشگرک (تابلو لشگرک – لواسان) – میدان قائم – جاده فشم – میدان فشم – به سمت زایگان و گرمابدر – روستای آبنیک.

 

 

 پس از توضیحات سرپرست محترم گروه جناب آقای تاجبخش و معارفه گروه ، ازكوچه باغهاي آبنيك در امتداد رودخانه كه مملو از گياه گلپر بود ، و در پس آن دره ای که در دیوار صخره ای ملایم محصورشده بود ، گذر کردیم .

مسيررا ازراه پاكوب ازكناررودخانه وارتفاع را همچنان بالا و بالاتر ادامه دادیم تا به لب گردنه رسیدیم . هوا توصیف ناپذیر بود و صدای آب رودخانه فلسفه موسیقی درمانی را نجوا می داد و روح هر شنونده ای را آرامش می داد .

 

 

 بعد از گردنه و پس ازحدود 2 ساعت کوهپيمايي چشمانمان به دشت جانستون که قبل از قله آرام گرفته بود باز شد که با گلها و بوته زارها، جويبارها و سرچشمه هايش ازنقاط مختلف دشت سرازيرشده بود تصاویر فوق العاده جذاب ایجاد میکرد (اولین چشمه مسیر و با جان پناهی طبیعی در دل صخره ها)

 

 

 پيرامون اين دشت مصفا قله هاي خرسنگ شمالي ( ۳۸۵۰متر) و جنوبي ( ۳۹۵۰متر ) ، جانستون (۴۱۰۰متر) ، وزوا و برج وجود دارند.چشمه جانستون هم يكي از پر آب ترين و زيباترين چشمه هاي اين منطقه است.

مسیر را در دشت ادامه دادیم و برای صرف صبحانه در دشت جانستون و درجوار هفت چشمه توقف کردیم. چشمه ای چند شاخه که  با شدت از میان زمین می جوشد و رنگ بی‌رنگش را سفید جلوه می‌دهد(ساعت 10.10 صبح)

 

 

پس از صبحانه در امتداد مسیر به سمت غاری که توسط كوهنورد قديمي بنام آقاي بيوك تبريزي در دل کوه با ظرفیت حدودا” ۲۰نفر با دست كنده شده حرکت نموده و پس از آن از کنار آب بطرف ارتفاعات خرسنگ تاساعت 12 ادامه داده و پس از عکسی یادگاری مسیر را دور زده و به دشت برگشتیم.

 

بیوک آقای سخت کوش در برخی مسیرهای معروف کوهنوردی اطراف تهران چند غار را با تلاش و پشتکار فراوان با دست و با ابزار ساده - چکش و درفش - در طی سالیان طولانی درست کرده اند.بیوک آقا مرد توانمند و تلاشگر تبریزی  هنوز کوهنوردی کرده و به غارهاشون هم سرکشی میکنند.

غارهای معروف بیوک آقا (آبشار سنگان -دشت جانستون - تنگه لالون) در مواقع لزوم میتوانند پناهگاههای خوب و ارزشمندی برای کوهنوردان در مسیرهای ذکر شده باشند.

 

 

 مسیر پاکوب را ادامه داده و پس از طی کردن شیب تند دره بالاخره در ساعت 13.50 بساط ناهار را در کنار رودخانه پر آب و خروشان روستای آبنیک گستردیم.

از لحظات به یادماندنی: مشاعره گروه در بین راه و همراهی دوستان جدید گروه (خانواده آقای آزادفر) و حمله کردن سگهای گله در گوسفند سرای دشت به گروه و دفاع جانانه حاج آقا تاجبخش و پیامد آن نان دادن آقای محمدی به آنها...

 

با آرزوی سلامتی برای تمامی سرپرستان و کوهنوردان ایران اسلامی

 

قله ها را جز با مسیر پیچ در پیچ نمی توان فتح کرد.گوته