بعد از شش ماه دوری از کوه با ذوق وشوق فراوان به سمت فرهنگسرای بهمن راه میفتم تا دوباره روزی دل انگیز و پرخاطره را سپری کنم.
ساعت 6:15 از جلوی فرهنگسرا به سمت شمال غرب تهران راه را پیش میگیریم از شهران به جاده امام زاده داوود (ع) وروستای سنگان میرسیم ساعت 7:20
اگر گذرتان به اینورها افتاد یادتان باشد حتما هزیته ورودی را پرداخت کنید وگرنه به گفته تابلوها و شاهدان عینی 100% پنچر خواهید شد !!!!!!!!!!!!!!!!!
در امام زاده آبی مینوشیم و آماده شروع برنامه میشویم. نیم ساعتی نرفته بودیم که دیواره ای نظر حاجیمان را جلب کرد و در تحفة العینی (همان سه سوت خودمان) یک سوم دیواره را بالا رفت !
ماشاالله پی.....................؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ مرد.
از دره موازی رودخانه حرکت میکردیم خنکای نسیم جسممان را نوازش و روحمان را جلا میداد. آبشارهای بزرگ و زیبایی جذابیت زیادی به این منطقه داده است.
ساعت 9.15 در محل مناسبی کنار رودخانه یک ساعت برای صبحانه توقف کردیم و دوباره دره را ادامه میدهیم.
مسیر پاکوب و نسبتا کم شیب را به راحتی طی میکردیم که در انتهای دره یهو حاجی لیدر راه را کج کرد و سینه کش کوه را بالا رفت حالا هی عرق بریز و هن.............هن.............. نفس بکش !!!!!
دهكده سنگان در يكي از درههاي شمالغربي سولقان است. راه سولقان به سنگان داراي سنگ فراوان و در بعضي نقاط آن پرتگاههاي موحشي وجود دارد. نزديك به آبادي سنگان، جاده از پاره سنگهاي پلهمانندي بالا ميرود. شايد به اين سبب اين آبادي سنگان ناميده شده است.
اين ده كنار رودخانه و داخل دره بنا شده است و به چهار محله تقسيم ميشود:
1- ده پايين 2- ده ميان 3- ده سر 4- باغ درّه
ده پايين يا محله پايين در سمت چپ و ده ميان يا محله ميان و ده سر يا سرمحله سمت راست رودخانه بنا شدهاست.
باغ دره در يكي از درههاي فرعي سنگان است كه از شمالشرقي به جنوبغربي امتداد دارد. يكي از گذرهاي اين ده به نام «سرگذر» معروف است.
املاك سنگان از شمال به تنگه لانيز(لونيز) شهرستانك، از شرق به رندان و سولقان، از جنوب به كشار و از غرب به خور و سيجان ارنگه.
راههاي سنگان از اين قرارند:
1- راه گردنة پهنهسار كه از اين راه به ارنگة رودبار ميتوان رفت.
2- راه تالان كه از تالان به تنگة لشگرك و گردنة لت شهرستانك ميرود.
3- راه تالان(تالون) به لونيز شهرستانك.
4- راه تالان به رندان.
5- راه گردنه هفت بند به مورود.
6- راهي از گردنة وييك به كشار و ورديج .
7- راه اصلي سنگان كه از كن به سولقان و از سولقان به سنگان ميرود.
كوههاي نزديك آبادي سنگان عبارتند از: كوه دزد، سياسر، كو بند بارو، كوه پشتبند، كوه سيا سنگ، بشم بين، گردنه لشگرك، كوه گوئيج.
درههاي معروف نزديك ده: دره وييك، ده پيران، در درتك، دره گمك، دره لرتان، دره دشت قاضي.
آب و هواي ده خنك است و چون كوههاي شمالي آن پست است، باد گردنه كندوان به آساني به اين ده ميوزد.
در سنگان مجموعاً دويست خانوار ساكنند و در تابستان اهالي اين ده كه به تهران رفتهاند براي هواخوري به اينجا ميآيند.
در ده ميان خانوادههاي: سادات، اويسي، فاضلي، خانبابائي، و در ده بالا يا ده سر خانوادههاي: محمدحسيني، شهبائي، و در ده پايين خانوادههاي: ياسري، آقا بابائي، رحيمي، رستمي زندگي ميكنند. زبان اين مردم همان لهجة شميران با كمي اختلاف است، شغلشان باغباني و كشاورزي و گلهداري است.
نام كشتزارهاي ده از اين قرار است:
سنگ پيران، جاخرمن، دره پيران، دره وييك، كشكمر، شنان، پشتگك، تجه .
اختلاف قيمت املاك مرغوب نسبت به املاك پست نصف قيمت مي باشد يعني املاك مرغوب دو برابر املاك پست قيمت دارد .
باغهاي ده: باغ آب انبار، باغچه باغ، باغ دشتان دو، باغ دوازده كيله، باغ لرتان، باغ لش، باغ تاسك بنان، باغ جوآغ، باغستان دره تالان. دره تالان ميان سنگان و رندان است و آب آن به رودخانه رندان ميريزد و پس از پيوستن به آب كيگا به سولقان ميرود. اين دره درختان ميوة فراواني دارد. اين باغستان خانوار تابستان نشين دارد.
آب سنگان : در اين دره از ابتداي آذر تا اواسط فروردين برف روي زمين است رودخانة سنگان دائمي و آب محل هم به اندازة كافي است و گرفتار كمآبي نيستند. آبياري باغ و كشتزار از آب رودخانه است. چشمههاي اين دهكده به نامهاي زير خوانده ميشوند:
چشمه لش، چشمه ده پايين، چشمه آب انبار، چشمه ده ميان.
نهرها: نهر سربندگاه، نهر ده ميان، نهر تجه، نهر آب انبار، نهر دردكانان، نهر دشتالو، نهر دست رييك، نهر پله، نهر لرتان، نهر تاسك بنان.
محصولات: گندم و جو مي باشد.
سردرختي اين دهكده به اين شرح است: سيب سنگان شهرت بسزا دارد و داراي اقسام زير است: 1- سيب كدو، 2- سيب تخم شمراني، 3- شيب دركه، 4- سيب ملس، 5- سيب گلاب، 6- سيب كندر. سه نوع گلابي در اين آبادي عمل ميآيد: 1- شاه ميوه، 2- دمكج، 3- نطنزي. هلوي رسمي، ازگيل، گردو، به، گيلاس رسمي و گيلاس شعاعالسلطنه، آلبالو، گوجه.
از درختان هيزمي : بيد ،هاشن = سفيدار ، تبريزي .
انواع صيفي : خيار ، سيب زميني ، گوجه فرنگي و سبزي به اندازه مصرف خانواده ها كاشته مي شود .
از حبوبات نخود كه بيشتر ديم كاري است و لوبيا كه آبي است . خلر ( نخود فرنگي ) نيز مي كارند . از علوفه يونجه و شبدر مي كارند . از علفهاي وحشي و داروئي باغ و صحرا ، گل پنيرك ، گل خطمي ،تاج ريزي ، قدومه و از علفهاي كوه : كما ، هله بو ،برگ ريواس ، هلرگ = گلپر ، در اين منطقه مي رويد . چارچوب عسل هم در سنگان ديده شده است .
دد و دام سنگان : گوسفند ، بز ، ميش ، گاو كاري و شيري . از حيوانات شكاري : كل و ميش ، كبك ، كبك دري ، كبوتر چاهي و از حيوانات وحشي : شغال و در تابستان گرگ زيرا از كثرت برف در زمستان گرگ قدرت زيست در اين محل را ندارد ، پلنگ نيز گاهگاهي ديده مي شود ،روباه ، چارك و از حشرات موذي : كنه گوسفندي و كك و ساس و گاهگاهي عقرب در اين روستا هست .
صنايع دستي روستا : پيراهن كشهاي پشمي زمستاني ، سبد بار و انواع سبد ديگر .
اماكن زيارتي و ساختمان ها :
امامزاده عمادالدين در ده ميان ، امامزاده علاءالدين در ده پايين ، امامزاده قاسم بن عمادالدين در ده ميان .سه در مسجد ، سه در حمام ، چهار در تكيه ، پنج سنگ آسياب .
نکته : مطالب بالا به نقل از یکی ازاهالی سنگان( آقاماشاءالله پسر مرحوم روح الله خان) می باشد
راه دسترسی به این روستا از طریق جادهٔ امامزاده داوود است.
سنگان، دارای یک آبشار بسیار زیباست که دسترسی به آن معمولاً نیاز به ۲/۵ تا ۳ ساعت کوهپیمایی دارد.
ارتفاع سنگان 2033 متر از سطح دریا می باشد.
در بین راه از آموزشهای استاد در مورد نحوه گام برداری در سربالایی بهره مند میشویم.
این سربالایی بالاخره ما را به "گردنه هفت بند" در انتهای دره سنگان می رساند و به ناگاه منظره ای از قلل و ارتفاعات اطراف، در پیش روی ما گشوده میشود.به این میگن پنجره ای به کوهستان
خوب ، ما تازه گرم شده ایم! قرار برنامه امروز قله نیست ولی گردنه را به سمت راست و بطرف قله سنگان ادامه می دهیم.
ساعت 12.15 به ارتفاع تقریبا 3200 رسیدیم اطرافمان پربود از لکه های برف نسیم بسیار خنک و آفتابی دلچسب نفسی چاق میکنیم و میوه و تنقلاتی چند.....
قله واریش .سیاه سنگ و پهن حصار را میشود به راحتی دید.
برای اولین جلسه بعد تعطیلات نوروز تاهمین جا بس است !!!!!!!!!!! به طرف گردنه برمی گردیم.
همان مسیر رفت را بازمیگردیم و ساعت 14 در انتهای دره نیم ساعت برای صرف نهار توقف میکنیم و برای رعایت حال دوستانی که در بین برنامه با خوردن ریواسهای نه چندان رسیده مسموم شده و به حال نزار افتاده اند زودتر به طرف مبدا حرکت راه می افتیم.
در امام زاده مجددا نفسی تازه میکنیم به صرف نوشابه و چای و در آخر مثل آخر هر برنامه ساعت 6 به فرهنگسرا میرسیم.