دنگ... دنگ...
لحظه ها می گذرد.
آنچه بگذشت، نمی آید باز.
قصه ای هست که هرگز دیگر
نتواند شد آغاز...
دشت هایی چه فراخ
کوه هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می آمد
من در این آبادی، پی چیزی می گشتم
پی خوابی شاید
پی نوری، ریگی، لبخندی
من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است
نکند اندوهی، سر رسد از پس کوه
زندگی خالی نیست
مهربانی هست، سیب هست، ایمان هست
آری
تا شقایق هست، زندگی باید کرد
در دل من چیزی است، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح
و چنان بی تابم، که دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه
دورها آوایی است، که مرا می خواند...
ساعت 6 صبح جمعه بازم جلوی در فرهنگسرا به همراه 11 نفر از همنوردان آماده حرکت شدیم. و ساعت 6.45 در ابتدای مسیر دره معدن همنوردان معرفی شدن و حرکت به سمت قله چین کلاغ (به قول خودم کلاغ چین ) در هوای ابری آغاز شد.
آقا ، این عکس هیچ ربطی به گزارش نداره و حاصل مچ گیری اول صبحی عباس آقا ، عکاس گروه می باشد...با کسب اجازه از سوژه محترم ، عکس جالب بود،گفتیم شما هم ببینید بد نیست!
با وجود هوای نسبتا خشک و سرد و سکوت همنوردان از مسیر لذت می بردیم.حوالی ساعت 8.30 در بین درختان و چشمه کوچکی( که بصورت گودالی از آب بود) صبحانه برپا شد.
به همت همنوردان فعال آتش کوچکی مهیا شد و صبحانه کنار آتش و برفهای ریزی که به آرامی شروع به باریدن کرد صرف شد.
استراحت نیم ساعتی داشتیم و دوباره ساعت 9 شروع به حرکت کردیم و به همراه ما گونه های مختلف آب و هوایی من جمله مه و بارش برف نیز در حرکت بودند
بعد از طی مسیری خشک تا ساعت 10.30 به گردنه برفی رسیدیم که قله دوشاخ از میان مه به زیبایی خود نمایی می کرد بچه های گروه من جمله خود من رو به هیجان آورد .
سپس در مسیر برفی و از روی یال به سمت قله چین کلاغ حرکت کردیم که آرام آرام نیز هوا سردتر و مه آلودتر نیز می شد طوری که همنوردانمون خودشونو مجهزتر کردن که در بوران احتمالی قله به مشکل بر نخورند.
بقدری هوای مه آلود و مناظر ارتفاعات دیگر زیبا بود که همنوردانمون رو به هیجان آورده بود طوری که برای صعود قله دماوند در سال آینده برنامه ریزی می کردند.
در روی یال به گروه های دیگر نیز برخوردیم.ظاهرا از مسیر درکه به چین کلاغ آمده بودند.
ساعت 11 به قله چین کلاغ رسیدیم. انصافا به همراهی ماه و خورشید و فلک با صعود ما به قله شاهد آسمانی تا قسمتی صاف و قسمتی ابری و قسمتی مه بودیم.
پس از عکسی یادگاری و بدون توقف در قله (بعلت هوای نامساعد ) از روی خط الراس به سمت گردنه کارا حرکت کردیم .
قسمت هایی از مسیر یخ زده بود و قمستهایی نیز برف تا به زانو میرسید. تقریبا به جز استراحت بسیار کوتاهی دربین مسیر بدون وقفه تا گردنه کارا ادامه دادیم.
حدود ساعت 12 به گردنه کارا رسیدیم. و مسیر باز گشت از روی یال کارا به سمت درکه را شروع کردیم .
مسیر بازگشت در ارتفاعات درکه ،شن اسکی های مرطوب ، به همراه مه غلیظ و پیدا کردن مسیر توسط لیدر با تجربه ما بسیار شگفت انگیز جلوه می کرد .هنرنمایی همنوردان از جمله آقا محمود هم لحظه های بسیار رویایی فراهم کرده بود.
قله چین کلاغ:
چین کلاغ به ارتفاع 2820 متر از قلههای البرز مرکزی و جنوبی ترین قله کوههای شمال تهران میباشد. این کوه از شمال به قله های دوشاخ و پلنگ چال، از غرب به دره امامزاده داود، از شرق به دره درکه و از جنوب به منطقه سعادتآباد و فرحزاد مشرف میباشد.
از جاهای دیدنی مسیر صعود به این کوه آبشار دره دیوانه و غار دو سنگ (اگر از طرف درکه صعود کنیم) سنگ نشین و دره بهشت و معدن سنگ سعادتآباد (اگر از طرف سعادتآباد صعود کنیم) و رودخانه فرحزاد و قهوهخانه جاده یونجهزار (اگر از طرف یونجهزار صعود کنیم) است.
صعود به این قله از طرف یونجهزار برای کوهنوردان تازهکار مشکل است. همچنین در مسیر صعود از سعادت آباد سنگچینی با طرح قلب وجود دارد که توسط آقای صفر و نیم ساخته شده است .
مسیرهای صعود به قله چین کلاغ:
1. سعادت آباد – انتهای شهرک مخابرات
2. میدان درکه – خ احمد پور – سه راه معدن – مسیر دره معدن
3. میدان درکه – مسیر پلنگ چال – دره و جنگل کارا
بعد از گذشتن از جانپناه مسیر کارا سراشیبی درکه به سمت کافه کوهنورد را تا ساعت 13.30 پایین اومدیم .
بعد از استراحت و نهار یک ساعته ، از مسیر درکه حرکت مجدد را آغاز کردیم وبعد از دیدار از بافت قدیمی خانه های محله درکه ساعت 15.30 سوار بر مینی بوس بطرف منزل براه افتادیم.
"بدون شرح"