جمعه 26 آبان 91

برنامه ولنجک قله کماچال 3055 متر

ساعت 5.30 سوار ماشین شدم به مقصد ولنجک. این هفته قرار بود که با ماشین های خودمون ساعت 6 ولنجک باشیم ولی ماشین من انگار اصلا این هفته حال و حوصله کوه رو نداشت. با کلی اضطراب از اینکه تو راه بمونم و با 20 دقیقه تاخیر ولنجک . ولی خدا حاج اقا رو حفظ کنه که برای بیرون نموندن ماشینش مسیر شلوغ پارکینگ ولنجک رو انتخاب کرده و تو ترافیک گیر کرده بود.

بالاخره با رسیدن لیدر حرکت از پارکینگ ولنجک در ساعت 6:35 آغاز شد هنوز از احوالپرسی های اولیه فارغ نشده بودیم که حاجی از سکوهای کنار راه بالا رفت و کوهنوردی واقعی آغاز شد.

یک پاکوب با شیب نسبتا تند حال همه رو حسابی جا آورد. بعد از بیست دقیقه حرکت رسیدیم روی یال مشترک دره درکه و ولنجک. این یال دقیقا از پاکوپا شروع میشه و با کمی پیچ وخم مستقیم به قله کماچال میرسه و خوبی که داره فراز و فرود خیلی کمی داره و یه مسیر رو به بالای تقریبا یکنواخته. این مسیر در  مرز طبیعیه دره ولنجک و دره درکه است .

 هوا ابری و بسیار دلپذیره و هراز گاهی نم نم بارونی لطافت هوا رو بیشتر میکنه. بازار خاطرات هم بسیار داغه و حاج اقا و جناب سرهنگ خاطرات دوستان و هم محله ای های قدیمی رو مرور میکنن و ماهم گاهی سوالی یا اظهار نظری و جالبتر اینکه یاد و خاطره مرحوم مظلومی و فاتحه ای برای اون مرحوم ترجیع بند همیشگی این خاطراته. خدا رحمتشون کنه.( ولی هنوز من موندم حاجی با 28 سال سن چقدر خاطرات رنگ و وارنگ و قدیمی داره)

به اولین مسیر صخره ای رسیدیم و باکمی دست به سنگ از صخره ها عبور کردیم بالای این مسیر خانم دکتر جایی رو نشون داد که یک بار در مسیر برگشت نزدیک بوده از اونجا سقوط کنه خدا خیلی رحم کرده واقعا  پرتگاه خطرناکی بود.

مه کم کم در حال بالا آمدن از دره است و اولین برف نشسته بر زمین چنان شوقی در گروه ایجاد کرده که از حالا همه در مورد برگشت و نحوه سرخوردن شون نقشه میکشن.

ساعت 10.20  قله کما چال  ارتفاع 3055. بعد از چند عکس چون قرار بود صبحانه !!! رو در ایستگاه 5 صرف کنیم همه با سرعت راه افتادیم و صبحانه و ناهاریه جورهایی با هم یکی شد.

ساعت 12.30 خروج از ایستگاه پنج. حاجی یکی از رفقای 28 سالش رو از دور دید وبا هماهنگی بچه ها عملیات شروع شد.

حاجی:1،2،3 گروه : پیرمرد... حاجی 1،2،3 گروه: پیرمرد... حاجی 1،2،3 گروه: پدربزرگ... رفیق 28 سالش هم با صدای ما انگیزه مضاعفی گرفت و با سرعت خودش رو به گروه رسوند وهمون جواب همیشگی حاج آقا روتحویل هممون داد (پیرمرد جد و آبادتونه)

رفیق حاج آقا همراه یه خانم 86 ساله تا ایستگاه پنج رو اومده بودند واقعا با دیدن این خانم من که به پیرمرد بودن خودم معترفم.

                                          "عکس هفته"

عکسی به یادگار و فرود از ایستگاه پنج . مسیر برگشت بیشتر از مسیر اصلی بود با میانبرهای مخصوص حاجی .استراحتی کوتاه در ایستگاه 2 وساعت 3:30 پارکینگ ولنجک.

پایان یک برنامه عالی و جای همه دوستان غایب خالی.