جمعه هفتِ هفت 91 ...و ما افکاری آتشین در سر داریم...حمله به آتش کوه...بلندترین قله دشت گرچال...
با بیدارباش ساعت 4 صبح ، ساعت 6 لواسان یم...که رنگ و بوی پاییز گرفته...و مینی بوس در سکوت و چرتی دلچسب...و من... بی تاب از هیجان این صعود تازه...فارغ از قیمت سکه و دلار...بی خیالِ این دنیای ورشکسته ی لبریز از خشم وهیاهو...به تماشای طلوع خورشید نشسته ام...و به آفتاب سلام می کنم...
6.30 صبح : افجه...که همچنان سرسبزست...شروع پیاده روی به طرف دشت...حاجی نشانمان میدهد که چگونه راه اصلی در حال فرسایش است ...احتمالا تاچندی دیگر مجبور به حرکت از ته دره خواهیم بود.
از اولین چشمه مسیر سیراب می شویم و قبل از دشت هویج مسیر را به سمت چپ تغییر می دهیم و وارد دره سوستون می شویم...و تک و توک درختان سیب وگردو... حاجی هشدارمان می دهد که صاحب دارند...بطرف آبشار سوستون...
8.45 صبح : پس از عبور از کنار کلبه ای که نشانه مسیر آتش کوه هم هست کمپ صبحانه را در نزدیکی آبشار، در منطقه ای امن از ریزش سنگها ، برپا می کنیم...
"آبشار چند طبقه سوستون"
9.30 صبح : از سمت غرب آبشار ارتفاع می گیریم...و دشت هویج را پشت سر داریم..و درسوی دیگر دریاچه سد لتیان برای آنان که چشمی تیزبین دارند...
به گوسفند سرایی مملو از "گزنه" میرسیم...مسیر پاکوب از غرب گوسفند سراست که به پیشنهاد آقا قربانی و برای کوتاهتر شدن راه ، از وسط دره و مسیر روی تخته سنگها را که نشانه عبور آب بر روی آنها پیداست انتخاب می کنیم و کم کم ارتفاع می گیریم...
خوشبختانه سنگها تیز و خاردارند و پاگیر...نمایی زیبا از دماوند پشت سر ماست... در انتهای این مسیر سنگی از چشمه ای گوارا بطری هامان را پر می کنیم و دوباره ادامه می دهیم...
حرکت بطرف شمال غرب... در تمام طول مسیر قله ریزان در سمت راست دیده می شود...و فعلا خبری از آتش کوه نیست...در عوض روی یال 3 منطقه سنگ چین شده می بینیم که ظاهرا نشانه ای برای مسیریابی ست...در امتداد سنگچینها حرکت می کنیم...
قله آتش کوه
این قله با ارتفاع 3750 متر در منطقه لواسانات استان تهران ، یکی از قله های رشته کوه البرز است که در بخش مرکزی آن واقع شده است
برای صعود به این قله باید از قسمت شمال شرقی شهر تهران به سمت جاده لواسانات رفت و پس از رسیدن به لواسان، جاده آسفالت را به سمت شرق ادامه داد. پس از طی هفت کیلومتر مسیر پرفراز و نشیب به روستای افجه می رسید.
افجه که در شمال شرق منطقه لواسانات واقع شده از سرسبزی خاصی در فصول گرم سال برخوردار است. برای عبور از این روستا باید کوچه باغ های زیادی را پشت سر نهاد. عبور از روستای افجه به سمت شمال و شرق کوهنوردان را به یک جاده کوهستانی خاکی می رساند که مسیر نسبتاً ساده و کم شیبی برای رسیدن به دشت هویج(دشت گرچال) است.این دشت که به شکل مربع و کاملاً مسطح است در انتهای جاده خاکی مذکور واقع شده و از مراتع معروف شمال تهران به شمار می رود.
دشت هویج مبدا صعود به قلل گوناگون در منطقه لواسانات است. از آن جمله می توان به قله «ساکا» با ارتفاع ۳۳۷۵ متر، قله «ریزان» به ارتفاع ۳۶۵۰ متر ، قله «پرسون» به ارتفاع ۳۲۰۰ متر و آتشکوه به ارتفاع 3750 متر اشاره کرد.
ریزان، آتشکوه و مهرچال قله هایی هستند که با فاصله کمی از هم قرار دارند و بر روی یکی از خط الراس های اصلی البرز واقع اند.
"قله ریزان"
برای صعود به قله «آتش کوه» از مسیر جنوب شرقی لازم است که کمی قبل از پایان جاده خاکی منتهی به دشت هویج به سمت غرب (چپ) رفت. مسیر غربی کوهنوردان را به یالی هدایت می کند که صعود آن، نمای زیبایی از قله را پیش رو نمایان می کند، وقتی جاده خاکی را به سمت غرب طی کردیم با عبور از کنار دیوارهای یک باغ ، کلبه ای از خشت و گل در شمال، مشخص می شود که رسیدن به آن از طریق مسیر مالرو میسر می شود.
آتشکوه جزو قللی است که مسیر عادی صعود و فرود آن می تواند متفاوت باشد.مسیر صعود به صورتی است که شیب ها، کمی تند و گاه سنگی می شود.
نمای قله بسیار زیباست و از سمت شرق آن قله دماوند و دشت لار و سد آن جلوه می کند و از سمت جنوب قله ساکا، دریاچه لتیان و روستای افجه و لواسان دیده می شود. از سمت شمال قلل مهرچال و پیرزن کلوم جلوه ویژه ای دارد. از سمت غرب هم قلل شمالی شهر تهران و دشت های مجاور منطقه لواسانات دیده می شود.
.
و حالا دست به سنگی که ما را روی تیغه ها قرار میدهد تا ما ناگزیر! به تجربه شیرین و کمی تا قسمتی ترسناک اولین عبور از روی تیغه شویم ... تیغه های صخره ای زیر قله آتش کوه... عبوری با احتیاط کامل...
کم کم به روی یال اصلی می رسیم و حالا آتش کوه رخ می نماید ... و قله ساکا در سمت چپ...
ساعت 13 : قله آتش کوه...ارتفاع 3750 متر...تابلوی "خسته نباشید " قله که ظاهرا گروه "عروج" در خرداد ماه امسال زحمت ساختش را کشیده اند و تشخیص و اثبات ! قله را آسان کرده....زنده باد همه مون....
امروز آتش کوه دو زائر دیگر هم دارد که از مسیرشرق آبشار به ما می پیوندند و در طی مسیرخود، از حرکت گروه ما بر روی تیغه ها عکس جالبی برداشته اند...
15 دقیقه استراحت ...و حالا فرود آغاز میشود...
مجددا به پیشنهاد آقا قربانی برای کوتاهتر کردن راه ...از سمت جنوب شرقی قله و بطرف گردنه بین ریزان و آتش کوه وارد دره میشویم ... طی کردن شیب تند شن اسکی در دامنه ای ریزشی و سست و با سنگهای روان که فرودی غیر قابل کنترل ! را برایمان رقم میزند...پس از عبور از دامنه غربی قله ریزان شن اسکی بعدی ما را به نزدیکی آبشار می رساند.
15.40 : کنار کلبه و زیر درختان ...سور و سات ناهار
17.50 : اتمام برنامه...تیم 11 نفره مان بدون تاخیر....و طبق پیش بینی صحیح حاجی قبل از تاریکی هوا... یک صعود عالی...یک تیم همپا...یک ارضاء کامل...خدایا متشکرم...
خورشید خانوم گذاشته رفته و آقا ماه ِ خودشو برای بدرقه مون رسونده...
التماس دلار !
آتیه
پی نوشت :
قله آتش کوه قله چسبناکی ست ...و خیلی خیلی میچسبه... صعود این قله را به همگی تان پیشنهاد میکنم... مخصوصا از روی تیغه ها...
