به نام آنکه یادش آرامش قلبهاست

نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی
                               که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی
من نگویم که کنون باکه نشین و چه بنوش
                               که تو خود دانی اگر زیرک و عاقل باشی

 

حرکت و شروع برنامه :
طبق هماهنگی از قبل گروه راس ساعت 6 صبح مقابل درب فرهنگسرا حاضر بودند و حدود 10 دقیقه طول کشید تا بقیه دوستان حاضرشدند و حرکت به سمت درکه آغاز شد.
ساعت حدود 6.45  به  درکه رسیدیم و جلوی خانه معلم از ماشین پیاده شدیم. در آنجا نیز چند تن از دوستان به گروه ملحق شدند و با هماهنگی سرپرست برنامه گروه حرکت کرد.
بعد از مدتی پیمایش به خواست جناب تاج بخش گروه برای معارفه دوستان وسرپرستان و مسئول انضباطی ایستادیم و بعد از انجام معارفه مجدد حرکت کردیم.

گروه با روحیه ای سرشار از انرژی در یک برنامه بهاره و دلچسب مسیر را ادامه داد تا در ساعت  10 صبح به پناهگاه پلنگ چال رسیدیم و با هماهنگی سرپرستی برنامه صبحانه با توقف 40 دقیقه ای در آنجا صرف شد و در ادامه کار بسمت چهل چشمه حرکت نمودیم.

هوا نسبتاً ابری با نسیم ملایم و بسیار مطلوب برای صعود بود که همراهی با دوستان آنرا دلپذیر تر نیز مینمود.در طی مسیربا گذر از کنار رودخانه پر آب ، دقایقی هم در کنار آن استراحت کردیم و چند عکس هم گرفته شد. سپس در ادامه برنامه  حرکت را به طرف ارتفاعات ادامه دادیم ومجدد با صلاحدید سرپرستی برنامه برای استراحت و نوشیدن آب و تنقلات دقایقی توقف داشتیم.

در این لحظه چشمانم به آسمان و ابرهای در حال حرکت افتاد و خداوند را سپاس گفتم به خاطر حضورم در اینجا و واقعاً چه لطفی بیشتر از این و چه نعمتی بزرگتر از سلامتی که خداوند به ما ارزانی داشته که این روز جمعه را در طبیعت بکر و در کنار دوستان سپری میکنم.

 درکه یکی از از قدیمی‌ترین و زیباترین محلات ییلاقی شمیرانات است که در امتداد دره مصفایی به همین نام به صورت شمالی-جنوبی و در دو طرف مسیر رودخانهٔ درکه واقع شده‌است. درکه از شمال به رشته کوه توچال، از شرق به اراضی دانشگاه و اوین، از غرب به بازوهای کوه توچال و سعادت آباد، و از جنوب به اوین محدود است.
ارتفاع ميدان دركه از سطح درياي آزاد 1700 متر است و برای رسیدن به آنجا میتوان از مسیر اتوبان چمران به ولنجک و سپس به در که استفاده کرد.در طول مسیر تا قله پناهگاه پلنگ چال که پناهگاهي است مجهز با خوابگاهي به ظرفيت 70 نفر ، در ارتفاع 2550 از سطح دريا قرار دارد که بعنوان مکانی برای استراحت یا اقامت  از آن میتوان استفاده کرد.
قدمت درکه به حدود قرن پنجم هجری بر می‌گردد .در واقع این ده در دره ای به نام دره یا رودخانه درکه واقع است و تنها راه عبور آن در جنوب است که به اوین می رسد و تمامی منازل درکه در قسمت غرب این رودخانه قرار دارند.
در قسمت مشرق درکه رودخانه ای است که وسیله آبیاری باغهای درکه است. این رود از دامنه های قله شاه نشین و توچال سرچشمه می گیرد. منشا اصلی آن هفت چشمه است که درست از پای قله شاه نشین سرچشمه می گیرد و اهالی به آن هفت دقونی می گویند(البته در بعضی نقشه ها و منابع به نام چهل چشمه ذکر شده )

در بین راه چشمه سارهای زیادی وجود دارد که اغلب در تابستان خیلی کم آب یا خشک می شود. آب این رود در بهار بسیار زیاد است شیب این نهر خیلی تند است وطول این رودخانه که از وسط ده درکه گذشته و سپس به اوین می رسد، حدود ۱۵ کیلومتر است. در مسیر آن آبشارهای زیبا و حوضهای طبیعی وجود دارد مانند آبشار بند عبدالله، آبشار کارا و هفت حوض . از چشمه های معروف که در منشا این نهر دخالت دارد چشمه کفو است که آب خارج شده از آن به طول یک کیلومتر در اثر کف کردن مانند شیر سفید است.
در اين روستا در گذشته از نوعي كفش شبيه اسكي موسوم به " درگ" براي راه رفتن روي برف استفاده مي شد . به اين خاطر اين روستا " دركه" ناميده شده است.

مجددا به راه افتادیم و در ساعت 13.30 در ارتفاع 3000 متری شاه نشین  به آبشارهای یخزده شاه نشین در میان صخره ها رسیدیم که مسیری ریزشی و احتمال خطر سقوط سنگ ریزه ها بسیار بالا بود .آبشارهایی که با توجه به بارش سنگین برف در زمستان گذشته و ادامه بارندگیها در بهار امسال هنوزیخ زده اند و جلوه زیبای بهاری پیدا نکرده اند.

 پس از کمی استراحت حرکت را به سمت پایین آغاز کردیم. در ادامه برای برگشت مسیری شن اسکی انتخاب شد که طی این مسیر حدود 40 دقیقه تا پایین آبشار طول کشید.
در ساعت 14.30 در کنار رودخانه موقعیت برای صرف نهار مناسب دیده شد و نهار بهمراه سبزی های کوهی از جمله پیازک که دوستان با شناختی که داشتند جمع آوری شده بود صرف شد .بعد از نهار با توجه به فرصتی که در بازگشت پیش آمده بود با تعدادی از دوستان پاهایمان را داخل آب رودخانه کرده و از خنکای آب رودخانه  این نعمت الهی برای رفع خستگی استفاده شد.
15.30 با اعلام سرپرست گروه کوله ها آماده حرکت شد و برای ادامه بازگشت به راه افتادیم. با کمی استراحت بین راهی و در حالی که از طولانی شدن مسیر متعجب بودیم حدود ساعت 19 به خانه معلم درکه رسیدیم و سوار برماشین به طرف فرهنگسرا براه افتادیم.

در انتها عرایضم را با سخنی از دلخان دارسی به پایان میرسانم و از همه دوستان  برای صبوری و دقتشان سپاسگزارم.
((باید بدانیم که صعود نکردن نیز جزیی از فرایند صعود است)).
                                                                                  متشکرم.